• intihar eden kişinin mektuplarını ve günlüklerini inceleyerek, arakadaşlarıyla ve ailesiyle görüşerek intiharın olası nedenleri konusunda bilgi toplama işidir.
  • intihar nedenlerini araştırma ve intihar vakaalarına çözümler üretebilme konusunda özellikle amerika ve avrupa'da aktif şekilde uygulanan ama türkiye de henüz profesyonel anlamda uygulamaya gecilmemiş yöntem.
    psikolojik otopsi'de psikiyatristler ve uzman psikologlar intihar eden kişilerin aileleri, arkadasları, yakın çevresi ile iletişim içine giriyor ve tüm ayrıntılarıyla intihar olayını araştırıyor. intihar a götüren tüm vakaa ve durumlar didik didik ediliyor, intihar eden kişideki travmanın merkezine ulaşılmaya çalışılıyor.
    toplanan tüm veriler intiharı önleme programlarına ekleniyor.
  • intiharın epidemiyolojisi ve etyolojisi konusunda bilgi edinmek amacıyla yurt dışında sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. özellikle intiharı önleme çalışmaları esnasında psikiyatrik kriz araştırma merkezlerinin çalışma programında ve adli tıp kurumlarında bir rutin olarak yer alır. ülkemizde de birkaç yıl içinde uygulama sıklığı artacak gibi gözükmektedir.

    psikolojik otopsi ölen kimsenin aile bireyleri, arkadaşları, doktorları ve meslektaşlarıyla, (eğer varsa) ölüm niyetini ve ölümün ne derece intihar olabileceğini açıklığa kavuşturmak için kapsamlı görüşmeler yapacak bir kişi yada bir ‘intihar ekibi’ tarafından yapılır. bu teknik ilk defa, intihar eden new york polis memurlarını inceleyen eski bir psikanalitik çalışmada daha açık uçlu ve daha az sistemli bir biçimde gregory zilboorg tarafından kullanılmıştır. amerika birleşik devletleri’nde geliştirilmiş ve en fazla orada kullanılmış olmasına rağmen psikolojik otopsiden avrupa, güney amerika, avustralya ve asya’daki araştırmacılar da yararlanmaktadır. washington üniversitesi tıp fakültesi’nden psikiyatr eli robins, 1950’lerde daha standartlaşmış bir görüşme biçimi geliştirmiş ve bunu st. louis’de birbirini takip eden yüz otuz dört intihar vakasının geçmişe dönük sosyal çevre temelli araştırmasını yürütmek için kullanmıştır. şimdiki psikiyatride bir klasik olan bu çalışma, intihar edenlerin hemen hepsinde ruh hastalığı olduğunun en açık göstergelerinden biridir.

    klinik ve bilimsel bir araştırma metodu olarak psikolojik otopsi, 1950’lerin sonları ve 1960’lerın başlarında, los angeles bölgesinin baş adli tabibi olan theodore curphey ile birlikte çalışan los angeles intiharı önleme merkezi’nden norman farberow, robert litman ve edwin schneidman tarafından etkin bir şekilde kullanılmış ve geliştirilmiştir. onların ‘ölüm tahkikatı’ olarak adlandırdığı psikolojik otopsinin amacı kişinin ölümüne zemin hazırlayan süreçteki ruhsal durumunu yeniden canlandırmaktır. intihar ekibi’nin üyeleri kurbanın arkadaşları, ailesi ve doktorlarıyla çeşitli konular hakkında görüşür. bu konulardan bazıları şunlardır: ölüm sebebi veya yöntemi, kurbanın tıbbi ve psikiyatrik geçmişi, aile geçmişi, kurbanın stres, duygusal karmaşa ve ‘dengesizlik dönemlerine’ verdiği tipik tepki biçimlerinin yanı sıra kişiliği ve yaşam tarzı, ölümünden önceki günler, haftalar ve aylar zarfındaki üzüntü, baskı ve gerilimleri yada aksilik beklentisi, alkol ve ilaçların yaşam tarzı ve ölümündeki rolü, kurbanın kişisel ilişkilerinin yapısı, kurbanın ölüme veya intihara ilişkin bahsetmiş olabileceği fantezi, düş, düşünce veya önsezileri, kişisel veya çalışma alışkanlıklarındaki, yeme veya cinsel davranışlarındaki değişiklikler, yükselme, başarı ve planlar hakkındaki bilgi ve niyetin değerlendirmesi, intihar düşüncesi ve intihara yönelik davranışının ciddiyet derecesinin değerlendirilmesi ve görüşülen kişinin kurbanın ölümü hakkındaki tepkileri.

    bu bilgilerin ve ölümün kendisinin ayrıntılı analizinin ışığında intihar ekibi kurbanın son günlerini tarif eder; sonra bulduklarını adli tabibe veya sorgu memuruna sunar. görünüşte iki anlama da gelebilen vakalarda çoğunlukla ekibin tavsiyesi intihar hükmü için ikna edici niteliktedir; bununla birlikte kimi durumlarda kanıtlar kaza kararına götürür.

    psikolojik otopsi biraz değiştirilmiş ve farklı standartlara uymuş biçimleriyle hem intihar araştırmalarında hem de sorgu memurlarınca ve adli tıp kurumlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. özellikle psikopatoloji ve intihar arasındaki bağlantının derecesini anlamada yararlı olduğu kanıtlanmıştır

    ülkemizde yapılmış en detaylı psikolojik otopsi çalışması ankara üniversitesi tıp fakültesi psikiyatri anabilim dalı hocaları ve uzmanları tarafından gerçekleştirilmiştir. güneydoğu anadolu ilinde intihar davranışı başlıklı çalışmanın bir alt başlığı olan adıyaman ilinde intiharlar bölümünde araç olarak psikolojik otopsi kullanılmıştı. 2000-2001 yılının ilk altı ayındaki 13 intihar vakasının biri hariç hepsi gözden geçirildi.

    standart formdaki başlıklar şunlardı: kimlik bilgileri, bilgi kaynakları, intihar davranışının ayrıntıları, önceki intihar girişimleri, otopsi sonuçları, kişilik özellikleri,yaşam tarzı, evlilik öyküsü, aile öyküsü, ailedeki ölüm öyküleri, geçmişteki sorunlar, iş-askerlik öyküsü, beden ve ruh sağlığı, alkol-madde kullanımı, ekonomik durum, adli sorunlar
  • güneydoğu anadolu bölgesinde adıyaman örnekleminde yapılan çalışmanın detayları aşağıdaki adreste gösterilmiştir.

    http://www.saglik.gov.tr/…/int_guneydoguanadolu.ppt
  • ayrıca bir başka ifadesi de ölümün orijinini tayin etmek, yani kaza/cinayet/intihar ihtimallerini değerlendirmek ve hangi olasılığın daha yüksek olacağını belirlemek, herhangi bir ihtimali dışlayabilmek amaçlı yapılan çalışmalardır. ancak geçerliliği hakkında şüpheler vardır.
    kıta avrupasında neredeyse yüzyıllardır yapılmasına rağmen,ilk kez- herşeyin popülerleşmesiyle ünlü- amerika'da yapıldığı çeşitli kaynaklarda geçer. belki daha derli toplu ve tanımlanacak hale gelmesinden ötürü.
    amerika'da bu olayın ilk ortaya çıkması alkollü bir adamın, suda boğulması üzerine sigorta şirketinin "bu intihardır, sigortasını ödemeyiz" demesiyle (yani parayla bağlantılı olarak)olmuştur. bunun üzerine tarafların kazadır, ya da cinayet olabileceği itirazlarını ortaya koyması neticesiyle yapılması gerekli olmuştur.
  • insanın, ölmeden önce de yapması gereken döküm-muhasebe-anlama analizi. kendisine ve dışındakilere...
  • (bkz: tutunamayanlar)
  • muhtemelen ölen kişinin vücudunu biçmekten daha çetrefiili olacak süreç. o kişinin arkadaşlarıyla,çevresiyle temas kurup, onun psikolojisine inimek icap edecektir. bu sebeple bu işi kimbilir en iyi turgut özben yapmıştır farkında olmadan. psikoloji öyle biyoloji değil ki adamın vücudunu açıp bakasın,öğrenesin sebepleri..zordur bu iş, zor..
  • (bkz: bütün isimler)
  • "iç organlar ve beyin arasında duran duvar senelerin el emeği ve göz nurudur. derindeki bu kanayan açmaz zaman içinde özenle büyütülür, emeklemedeki talihsizlik koşar durumdayken de itinayla sürdürülür.
    bir lokma fazla yemenin verdiği o tokluktan da öte dolmuşluk, tıkabasalık, boğazına kadar yutmuşluk hali bünyede acıkamama ve elini hiçbir yemeğe sürememe sendromu ile eş değer olarak devam eder ve bünyeyi açken bile rahatsız hissetme konumunda sakat bırakır. oysa bütün yemekler nimettir, ama nimetler bile sadece onları hakedenler içindir. haketmek istemekten, istemek hakettiğine olan inançtan beslenmektedir. haketmediğini ısrarla isteyen bünye ise, istemenin sadece anlam olarak karşılığına bile layık değildir.
    hayat matematiğindeki en önemli ölçek, 'siktir etmek istemek' ve 'siktir edildiğine inanmak' değerlerinin, eşit olmasa bile, denk olduğu gerçeğidir."
hesabın var mı? giriş yap