puşkin tepeleri

• dovlatov’un kendi yaşamından kareler barındıran bu roman için yazarın kızı babasının en kişisel eseri olduğunu dile getirmiş.
  modern rus edebiyatı görünümlü klasik tatlı bir kitap. merak edenler için;
  https://www.instagram.com/…avqy/?taken-by=bookogina
• "senin sözcüklere olan sevgin bile sağlıksız, delice, patolojik bir sevgi, yapmacık. sürdürdüğün yaşamı haklı çıkarma denemesi yalnızca."
• dovlatov'un dildeki ustalığını ve maharetlerini gösteren nefis bir kısa roman. yazarın melankolisinin içine yerleşmiş romantizm ve şiirsellik, duraksız bir ironiyle destekleniyor roman boyunca. kitaptan birkaç alıntı aşağıda.
  
  şarap içilmiş, elma dilimlenmişti. böylesi bir durumda mahvedici olabilecek bir duraksama olmuştu.
  
  röportajcı için stil demek, dilsizlik demektir. en az yalan dilsizlikte vardır.
  
  tanya sessiz uysallığıyla beni şaşırtıyordu. onda neyin daha fazla olduğunu, umursamazlığın mı, boyun eğmenin mi, kendini beğenmişliğin mi daha fazla olduğunu anlamıyordum.
  
  aşka, sohbet etmeye, eğlenceye her zaman hazır oluşuyla beni şaşırtıyordu. hatta bu anlamda hiçbir zaman bir girişimde bulunmayışıyla da...
  
  polislerin, propagandacıların ve gece konuklarının oturdukları gibi yerleşti sandalyeye, yani böğrünü yemek masasına vererek.
  
  kaya gibi omuzlarının üstünde yanık tuğla bir surat yükseliyordu. bu suratın kubbesi, geçen yıldan kalan bir evlek, sert ve tozlu çayırla kaplıydı. kulakların kabartmalı kemerleri yarı karanlığın içinde kayboluyordu. geniş, sağlam alnının burcuna mazgal yetmezdi. aralık dudaklar, hendek gibi kararıyordu. gözlerinin kıyıları buzlu, parlak bataklıkları sorularla doluydu. dipsiz ağzı, kayadaki yarık gibi bir tehdit gizliyordu.
  
  ben hem tanınmamış bir dahi, hem de korkunç bir ihmalciydim.
  
  ne istemiştiniz?
  herkesin iyi niyetli, alçakgönüllü ve nazik olmasını istiyorum.
  
  anlaşıla ben onun için çözmeyi başardığı, sıkıntı veren bir sorun olmuştum. yani geçilen bir aşama. tüm kusurlarım ve erdemlerimle, artık bir anlamı bulunmayan.
  
  karım şöyle demişti:
  evet... eğer bizi seviyorsan
  sevgiyle bunun ne ilgisi var, diye sordum
  sonra ekledim:
  sevgi gençler içindir. askerler ve sporcular için... oysa burada her şey çok karmaşık. burada artık sevgi değil, yazgı söz konusu...