tanpınar romanındaki yıkık karakter olmak

• talihin türlü desiselerine aklı erip, uzaktan seyreden; ilahi bakış açılı ve aynı zamanda çukurun da en çukurunda bir karakter olmaktır. masadaki bir bardak suya uzansa şifa bulacak ancak kollarında ve bacaklarında derman olmayan; suyu içmese kuruyup, bir yakınından bardağı rica etse, tiksindiği ve acıdığı birinden istemiş olmakla gururundan ateşli hastalıklara yakalanıp ölme ihtimali olan bir karakter olmaktır. ne olursa olsun duygusal olmaktır. diğerlerinin vicdanlarındaki karalığa bakıp, belki daha küçüklükten kendi vicdanını biraz daha karartmakla, suçları üstlenen bir karakter olmaktır. en yüce ve en aşağılık olanı başkalarında bulup, kendisi de ortayı kabullenmemekle birlikte iki uca da ait olmayacak kadar gururlu olup vasatta boğulmaktır. hasılı çoğu vakit bir kararda duramamak, bir yıkık dahi olamamaktır.