vedat karakurum

• vedat karakurum (1930 - 25 ağustos 2007), türk boksör. boksu bir sanat gibi severmiş. 'ağrısından zevk almayan boksa başlamasın. kan tadıyla kuduracaksın. sırıt, gül ki ağrı hemen geçsin,' dermiş.
  
  vedat karakurum öldüğünde arzusuna uyarak yakınları tabutunu türk bayrağına sarmışlar. o sırada ağlamakta olan garbis zakaryan kendisinin de türk bayrağına sarılmasını istediğini söylemiş, aktarımdan duyuyorum. her boksorün eksik bir tarafı vardır ya, garbis ile vedat ikisi birlikte tam/bütün bir boksöre çok yakın oluyorlarmış. vedat karakurum'un maç kazanma tarzı ve hayali kombine ettiği 3-5 yumrukla işi bitirmekmiş. iç dünyasını bir tür osmanlı tokadı imgesi yönetiyor olabilir. bir de ilk vuran saldıran olmamak için vedat karakurum kimseye çaktırmadan rakibine küfreder, kendisi saldırttıktan sonra acımadan yanıt verirmiş. insan davranışı ve ruhundan da anlıyor olmalı. vedat karakurum boks maçındaki yorulmalar sırasında tipik sarılma olur ya, o sırada da teknik faul veya ihtar almadan, fark ettirmeden ısırıcı, sert hareketlerini sürdürürmüş. çok fena sinir edermiş.
  
  vedat karakurum'un boksör orhan diye tanınan bir abisi varmış ve ünlüymüş. boksör orhan'la ciğerci ahmet birbirlerini kavgada öldürmüşler. samatya karakolu önünde dövüşmeleri sürerken polisleri azarlamışlar, içeri girin diye emir vermişler. son nefeslerini verdikleri yer yan yana ssk samatya hastanesi, ikisi de yan yana yatırın demişler. bu bir efe/zeybek öyküsüne benziyor. istanbul tipi.
  
  [gazetenin birinde, bu maçla ilgili şu ifade var: "bugüne kadar türkiye'de yapılacak olan en iddialı maç..." kupayı da kazanana, türkiye güzeli günseli başar verecek.
  
  taraflar maça sıkı hazırlanıyorlar. garbis, eldiven idmanlarını yakın arkadaşı ve yetmiş bir kiloda türkiye sampiyonu olan vedat karakurum'la, şişli kulübü'nde, yapıyor.] emina temel - garo nerdesin
  
  (bkz: boks/@ibisile), boksör/@ibisile
  (bkz: garbis zakaryan/@ibisile)
  (bkz: vedat tutuk)