• yaklaşık 2 haftadır crush'ım bu sanat eseri.

    kendisiyle şöyle tanıştık;
    roman okurken arka planda düşük sesle ambians sağlayacak müzikler dinlemeyi severim. bu sıralar da dostoyevski'ye düştüm, sonra bir gün "dur lan bakayım spotide reading dostoyevski falan gibi listeler var mı "diye aratmamla bu şekilde listelerin olduğunu gördüm. içlerinden bir tanesinin ilk şarkısı buydu. tamam cihat aşkın'ı biliyordum ama bu, bu?? hemen bayrakları asalım moduna da girmedim değil fakat aman allahım, bu güzelliği daha önce nasıl dinlememiştim.. tamam şarkıyı biliyoruz ama bu hali?

    bir kere dinledim, iki kere dinledim, 3-5-8-10 derken başka bir şey dinleyemez oldum.

    bu ezgiler kulağımdan tüm hücrelerime yayılırken ben aslında hüzünlü müyüm? mutlu muyum? umarsız mıyım? çoşkulu muyum? boşvermiş miyim? hiç bilmiyorum.
    ama bunların hepsinin birbirine karışmasını çok sevdim, seviyorum.

    insana kendini gerçeklikten uzak sihirli bir kurgunun içinde yaşadığını hissettiren harika şarkı.
  • yıllardır her denk geldiğinde, hangi enstrümanla çalınıyor olursa olsun; bu ne kadar fevkalade bir eser ya tepkisi vermekten kendimi alamadığım eser, helal olsun ne diyeyim.
hesabın var mı? giriş yap