yasakçılık

• cehenneme giden yoldaki iyi niyet taşlarından biridir. kimisi sanatın kalite seviyesini yüksek tutmak için savunur, kimisi ahlaki değerlerin^* korunması için, kimisi "çocuklarımızın fiziksel ve psikolojik gelişimi" diye başlar..
• yaşanan ülkenin ve toplumun siyasi kültürü tarafından belirlenen ve üretilen zihniyet hali. ''güvenli toplum ve hayat'' paranoyası temelinde şekillenir.
  
  örnek olay:
  
  bir grup insan sahilde(yani kamusal alanda) alkol tüketir. sarhoşluk başladıktan sonra grup başka bir grupla tartışmaya başlar. 'bardağın taşması' zaten yaşanan kafalar itibariyle çok kolaydır. kavga esnasında silah çıkar, patlar ve birileri ölür veya yaralanır.
  
  olay, sıradan bir yurttaşın zihniyet testi için son derece müsaittir. olayı medyadan öğrenen kişi ilk olarak neyi düşünür?
  
  sorun;
  
  - alkol tüketimi ve sarhoşluk mudur?
  - barbarlığını bir türlü geride bırakamayan ahlak seviyesi midir?
  - silah taşımanın ve kullanmanın bir ülkede bu kadar kolay olması mıdır?
  
  sonuç olarak haberi öğrenen yurttaş devletten neyi talep eder?
  
  - alkol tüketimini kısıtlamaya çalışmasını ve kamusal alanda tüketimi yasaklamasını mı?
  - toplumsal hayatta 'barış içinde yaşam' vurgusunu güçlendirmeyi mi?
  - silah bulundurma meselesinin üzerine yürümesini mi?
  
  yasakçı, otoriter kültür ve zihniyetli bir toplumsal yaşamın sürekli yeniden üretildiği günümüz ülkesinde yukarıdaki sorulara yurttaşların büyük çoğunluğunun vereceği yanıtlar sanırım belli. böyle bir ülkede neredeyse her gün karşımıza çıkan 'yasaklama' girişimlerinin temeline baktığımızda korunmaya ve yaşatılmaya çalışılan şey 'barış içinde' gündelik hayatlarımızı yaşamamız değildir. bunu anlamak için çok da basit bir örneğimiz var: bir dizide bira sansürlenir başka bir dizide 10 yıldan fazladır her hafta onlarca insan silahlarla öldürülür. sansürleme pratiği biraya özenebilecek insanların ve toplumun ''güvenliğini'' ve ''ahlakını'' düşünürken insanların silah kullanmaya da özenebileceğini es geçer.
  
  ülkenin devletinden toplumuna sahip olduğu yasakçı zihniyette insanların barış ve huzur içinde yaşaması amacı yoktur.
  
  (bkz: iş içinde iş var)