ankara kalesi

• kendi adıma, şu ana kadar gezip gördüğüm, en kötü, en gereksiz, en saçma sapan yerdir.
  
  abuk subuk adamlar, virane yıkık dökük evler, pislikten geçilmeyen sokaklar, ortalıkta bağırıp çağıran, oranızı buranızı bızıklayan çocuklar...
  
  mekan hesapta tarihi ve turistik ama hala oranın yerlisi dışarıdan gelenlere yiyecekmiş gibi bakıyor, iki kare fotoğraf çekmek imkansız, arkanızda sizi dürterek, "o kapı benden daha mı değerli be" diyen adamlarla, "beni çek, beni çek, çek çek, ne zaman çıkar?" diyen salaklarla muhattapsınız her daim.
  
  kalenin kendisi de dünyadaki en çirkin yapıdır herhalde, taşlarının arasındaki sıvasıyla insanda geçen sene yapılmış imajı uyandıran kaleden ankara manzarası ise ayrı bir eziyettir. ankara'nın bir manzarası yok arkadaşlar, kimse kimseyi yemesin, kasmanın da alemi yok, bir sürü gecekondu, bozkır ve is. manzara dedikleri böyle bir şey.
  
  kaleye gittiğinizde kendinizi kurtarılmış bir bölgedeymiş gibi hissediyorsunuz, ortalıkta iki laf geveleyip sonra para isteyen, istekleri reddedilince, tehditkar bir tonla, "vermiyon mu?" diyen çocuklar fink atıyor. yahu bir süre sonra öyle bir hale geliyor ki işler, çocukları etrafınızdan kovmaktan başka bir işle uğraşamıyorsunuz. e bu tarihi ve turistik mekanda üzerinde üniforma olan bir allahın kulunu görememiz de ayrı bir güzellik.
  
  buysa ankara'nın en tarihi ve turistik yeri hakikatten yazık bu şehre.
• (bkz: hisar müfrezesi)
• burasi "abim be 1 milyon daha ver de ingilizce bide caponca anlatiim" diyen ilkokul onluklu cocuklarin oldugu huzur dolu bir yerdir^*. "al ulan anlat essek sipasi" diye cevaplamak adettendir tabii. bunlar oyle guzel cocuklardir ki...
  zaten ankaranin^* sevebildigim iki seyinden biri bu cocuklardir. digeri de emekli ve idealist yaslilari.. cocuklar buyumekte ve yaslilar olmektedir nitekim. tabii biz de bos durmuyor yaslaniyoruz; bunlari tadamayacak kadar lezzet yoksunu, goremeyecek kadar kör ve bayagi bir sekilde atip tutabilecek kadar arsizlasiyoruz...
• kapısında güvenlik görevlileri bekleyen sitelerde büyümüş siteril kimselerin tadına varamyacağı lezzette bir mekandır.
  
  kale çocuklarının bilgisayarı başından ahkam kesme imkanları olmadığı gibi iyi bir eğitim görme, kültür edinme ve hatta fotoğrafla ilgilenme fırsatı bulamamış olmaları üzücüdür belki ama onlar yine de iyi çocuklardır. muhabbet edebilen adamla muhabbet etmeyi bilen çocuklardır.
  
  köhnemiş oryantalizmin nazarıyla "tarihi ve turistik" bir mekan gibi bakılmaması gereken bir ankara mahallesidir aynı zamanda.
  
  gerçektir.