• arsızlık belirtisi bu başka bişey değil. anne elinde terlik allah ne verdiyse çocuğa girerken, birden başlayan ve anneyi de çileden çıkaran bu gülme hissi sanırım sadece türk çocuğuna özgü bir özellik. halihazırda etrafımızda fransız mürebbiyeler tarafından büyütülen arkadaşlarımız yoktu. hepimiz annesinden az çok dayak yemiş insanlarız. o yüzden yok yaa ben bunu yaşamadım diye yazmayın sakın, şurda birbirimizi bilen insanlarız sonuçta. neyse..

    dediğim gibi olay aniden gerçekleşen ama insanın kendini alamadığı bir ahval. orda sana bütün kiniyle pata küte giren biri var ve sen o vurdukça gülüyorsun. yani insan buna nasıl dayanır bilmem ama cidden çok garip. çözmedim ben..
  • -bak bak bir de gülüyo ya.
    -gülmüyorum gözüme terlik kaçtı.
  • her defasinda daha fazla dayak yememe vesile olmus histir. arsiz olmustum lan artik.
  • hiç yaşamadığımdır.
    terliğin çıkarılışı, uçuşu, uygun noktayı buluşu ve acısı kare kare aklımdadır ama gülemedim hiç.
  • o gülme hissi en iyi yanakların içi ısırılarak belli edilmemeye çalışılır ki dışarıdan izleyen biri için acıklı bir komedidir.
  • tıp dilinde pseudobulber palsy olarak adlandırılabilinecek olay...
  • annenin elinin hafifliğindendir. vuracaksa da okşar gibi vururdu benimki misal. tam güç kullansın bakalım gülebiliyor musun. ama yani şunu şurada gördüm ya, rahatladım yemin ederim, yaygın bir şeymiş demek ki. bende mi bir arıza var diyordum yoksa. ha bir de, babaya gül bakalım sıkıyorsa, kan alır kan.
  • annenin her haliyle ciddiye alınamaz bir şahsiyet oluşundan kaynaklanan histir bu.

    bu kadın nutuk atar, gülersin

    ev halkını azarlar, bakışıp gülüşürsün

    dayak için kovalar, katılırsın, delicesine bir keyif verir anneyi peşinde koşturmak

    dayak anı gelip çatar, yine 1 gram korku yok, o minik ve tontiş haliyle çırpındıkça yine gülesin gelir, gülersin.

    en bombası da, sabahlanan gecelerde karanlığı yararak gelen gecelikli, yatış pozisyonuna göre bir taraf kabarmış bir taraf yapışmış saçlar ve suratı yol yol yastık izli, çatal sesli annenin default "saat kaç?" sorusuyla arkadan arkadan gelen o gülme hissi ve aldığı cevap ne olursa olsun "cık cık cık cık..." diye söylenerek walking dead şeklinde ağır ağır ve tavırlı tavırlı yatağa gidişi ardından patlayan kahkahalarla dağılır gidersin gecenin yarısı.

    bu kadın ne yapsa kızamazsın, ciddiye alamazsın, ne yapsa gelir o gülme hissi.
    hele ki yaş ilerleyip de sen anne o huysuz çocuk olmaya başladıkça hiç kızamaz, hiç kıyamaz, her haline, her şeyine gülersin.

    ooof, özledim, canım dayak çekti anne!
  • annenin uçan tekme atmaya çalışmasından kaynaklanır. ya kadın anam normal dövsene ya sgdfsahfsd.
  • sadece dayak yerken degil, yemeden oncesi ve sonrasi anneyi zivanadan cikarabilen eylem. ben hala guluyorum. artik terlik yemiyorum ama tartismaya baslayinca tutamiyorum kendimi. hakliyim fakat guldugum icin kale alinmadigim gibi daha da yukleniyor annem;

    (bkz: bi gün olsun gülmesem hep dayak atsan da olur)
hesabın var mı? giriş yap