• italya da yasamıs kisi.uzmanların bu kemanların sırrını çözmek için kemanlara vernigin gece mi gündüz mü guneste mi gölgede mi suruldugunun arastırılmasına kadar derine inmelerine ragmen halen tam olarak sırrına vakıf olunamamıs kemanların mimarı.
  • 1644-1737 yılları arasında yaşamış cremona lı italyan luthier .

    niccolo amati nin öğrencisiydi. 1658 yılında amati nin atölyesinde çırak olarak başlamış, ve amati nin 1684 de ki ölümüne kadar yanında çalışmıştır.
    stradivari nin günümüze gelebilen kemanlarından en erken etiketlisi 1666 yılında en geç olanı ise 1737 yılında yapılmıştır. en mükemmel enstrümanlarını 1700 den sonra yapmış olan stradivari nin en az 1116 enstrüman yaptığı tahmin edilmektedir. bilinen 540 keman, 12 viyola ve 50 çellosu vardır. aynı zamanda mandolin, gitar ve viol da yapmıştır. yaptığı kemanlar tamamen mükemmeliyetçi ve kusursuz bir işçiliğin örnekleridir. daha sonraları bir çok luthier kendisini taklit etmeye çalışsa da başarılı olamamışlardır.

    ispanya kralı 3. charles ve ingiltere kralı 2. james , kendisine keman siparişi verenler arasındadır.

    oğullarıfrancesco stradivari (1671-1743) ve omobono stradivari(1679-1742) kendisinin yanında eğitilmişler ve ölümünden sonra baba mesleğine devam etmişlerdir.
  • ölmeden önce son zamanlarında bile kendisini atölyesine kapatıp keman yaptığı söylenir. zira omobono stradivari ve francesco stradivari bile bu kemanların sırrını bilmemektedir.
  • (bkz: #20220732)
  • tasarımlarıyla cremona’yı keman yapımında doruğa ulaştıran lütiye. kemanlar tonlarına, tepki vermesine, narin dizaynına ve zanaatına göre değerlenir. stradivari’nin kemanları tüm bu kategorilerde en yüksek dereceye sahiptir. lütiye olarak geçirdiği 70 yıllık kariyeri boyunca yaptığı enstrümanlardan 650’si günümüze ulaşmıştır. 1680’li yıllarda stradivari, nicola amati’nin `(andrea amati`’nin torunu) stilinden uzaklaşmış ve kendi f deliği, daha yumuşak vernikler, daha yaygın işleme ve daha güçlü tonlar üzerinde çalışmıştır. 1690’larda cremona’dan çıkan yaylılardan daha üstün; daha uzun, daha dar gövdeli ve daha koyu tonlarda ses veren bir keman üretmek için çalışmıştır. bu tipteki kemanlardan ikisi new york city’de bulunan metropolitan müzesi’nde bulunur. 1700’den sonra stradivari, giovanni paolo maggini'nin* enstrümanlarından esinlenerek, daha küçük ebatta viyolonseller üretmek için çalışmıştır. ayrıca stradivari keman ve viyolonsel dışında viyola, lavta, mandolin, gitar ve arp da yapmıştır. öldükten sonra yerini oğlu francesco stradivari* almıştır.

    kaynak: powers, wendy. ‘’violin makers: nicola amati (1596 – 1684) and antonio stradivari (1644 – 1737).’’ in heilbrunn timeline of art history. new york: the metropolitan museum of art, 2000 – .

    edit: lütiyelik ve lütiyeler hakkında ek bilgi için (bkz: #66936676).
  • antonio stradivari italya doğumlu müzik aletleri üreticisidir. [1644-1737]

    18. yüzyılın avrupasında, kendi konusunda en iyi üretici olarak kabul edilir.

    ürettiği kemanlara stradivarius adı verilmektedir.

    yaşamı boyunca; kemanlar başta olmak üzere, 1000' den fazla telli müzik aleti ürettiği, bu enstrümanların 500' den fazlasının hala korunduğu düşünülmektedir. bu enstrümanlar günümüzde dahi milyon dolarlara alıcı bulmaktadır. (yaklaşık 4 milyon dolar civarı)

    işçiliğinin kalitesini ve kendisine ait know how' ı kimse ile paylaşmadığı için, aynı ses kalitesinde keman üretmek günümüz teknolojisinde dahi hala imkansızdır.
  • stradivarius ve antonio stradivari'nin hikayesini okumak için ;

    buyrun efendim
  • 1644-1737 yılları arasında yaşamış italyan müzik aleti yapımcısı. yaptığı kemanların özellikleri ve ses kalitesinin mükemmelliği hala tartışmalar yaratmaya devam ediyor. hatta 2003 yılında bazı araştırmacılar stradivari'nin italyan alplerindeki ormanlardan elde ettiği kerestenin tarihsel süreçte serin bir dönemde yetiştiğini öne sürmüşler. bu yaklaşıma göre 1645'ten sonra yaklaşık 70 yıl boyunca avrupa'da ve kuzey amerika'da yıllık sıcaklık ortalamaları -16 dereceye dek düştü. maunder minimum adını verdikleri bu soğuk ara dönemde ağaçlar yavaş büyüdü ve stradivari'nin el emeği enstrümanlarına özel sesi veren sıkı damarlı ve daha yoğun yapıya sahip oldu.

    kimileri kemanlarının bilgisayarlı tomografisini yaptı. kimileri elektron mikrografi yöntemiyle keman ahşabının içindeki malzemeleri araştırdı. yani anlaşılacağı üzere herkes bu büyük ustanın bu mükemmel sesi nasıl yakaladığını bulmak için uğraştı ve uğraşmaya devam ediyor. tüm bu çabanın nedeni stradivari'nin kullandığı yöntemlere dair herhangi bir iz ve not bırakmamış olması.

    cremona kasabasındaki museo del violino stradivari kemanları için şöyle bir proje geliştirmiş. ne kadar kıymetli de olsalar stradivari'nin kemanları yıpranmalar neticesinde yok olup gidecek. ki şu anda stradivari'nin yaklaşık 1100 kemanı yaşıyor olsa da bunların yarıdan fazlası çalınamayacak kadar kırılgan haldeymiş. müze de madem kemanlar yok olacak bari sesleri yaşasın yaklaşımı ile bu kemanların çıkardığı tüm notaları kayıt altına alıyor. böylece sekiz terabaytlık bir ses dosyası elde etmişler. bu ses kaydını temiz alabilmek için de müze önü trafiği durdurmak olsun iç sesleri sıfırlamak olsun her türlü ses kısıtlamasını sağlamaya çalışmışlar.
hesabın var mı? giriş yap