araplardaki ingilizce hayranlığı

• ırsidir ırsi..
• (bkz: lawrence of arabia)
• bir yabancı dile karşı duyulan ilgi - kaldı ki bu dil dünya’nın neredeyse her yerinde geçerli bir dil ise - neden eleştirilir anlam veremedim.
  keşke biz de milletçe yeni kültürlere, dünyaya açılmaya, yabancı dil öğrenmeye daha meraklı olsak.
  
  arapların kötü yanları ile alakalı sayfalarca entry girilebilir belki ancak en pozitif yanlarından vurmaya çalışmak abes geldi.
  
  tanım: saygı duyulacak bir hayranlık
• hayranlıkla ilgili değildir aslında. hatta onlar kendilerinden başkasına hayran olmazlar pek. neyse o kısmına hiç girmeyeyim.
  
  yabancı bir firmanın ortadoğu ve afrika bölgesine bağlı çalıştığım için sürekli araplarla içli dışlıyım. lojistik bölümünde çalışan arap arkadaş arap müşterilere gönderdiği bütün yazışmaları ingilizce yapıyor. bir gün dayanamadım sordum, hepiniz arapsınız ama yazışmalar ne iş diye. dedi arapça yazışmak çok zor çok karmaşık o yüzden en rahatı böyle.
  geçenlerde de mısır'a gittim, oradaki mısırlı elemanla müşterileri gezdik filan. konuşurken arapça konuşuyorlar. fakat sonra eleman müşteriye mail göndereceği zaman ingilizce. tuhaf geliyor tabi insana.
  velhasıl en azından iş hayatı için diyebilirim ki, yazışma dilinde araplar kendi aralarında yazışırken bile ingilizce kullanıyorlar arapça yazışmanın karmaşıklığından dolayı. bizim gibi harf devrimi yapacak vizyonda bir liderleri de olmamış tabi.
• türklerin batı hayranlığından geri kalır yanı yoktur.
  
  ingilizceyi öyle yada böyle öğrenmişler ve bu dili bilmek normalleşmiş fakat ülkemizde ingilizce konuşabilen inci ile aynı değerde sayılmakta.
  
  (bkz: özeleştiri)
  
  (bkz: iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır.)