artpop

• lady gaganın elinde patlayan albümü. beklentileri çok tepede tutup, pek de karsılayamamıstı. albümdeki r kelly düeti do what you want parçası da r kellynin olayları nedeniyle gaga hanım tarafından albümden tamamen kaldırılmıstır. cok sevdigim bir parçaydı, albüm listesinden cıkması kötü oldu cidden.
• bugün 6. yaşına basan ve spesifik olarak gaga hayranlarına hitap eden lady gaga albümü. doğum günün kutlu olsun artpop! her yönüyle cool, gizemli ve marjinalsin.
• lady gaga'nın 2013'te yayınlanan üçüncü studyo albümü.
  
  gaga'nın önceki stüdyo albümü born this way'in yayınlanmasından çok kısa bir süre sonra üzerinde çalışmaya başladığı artpop hem kariyerinde bir kopuş hem de değişme noktasıdır. born this way ilk haftasında bir milyon satmış, müzik listelerinde bir numara şarkı çıkarmış ve fazlasıyla ses getirmeyi başarmış bir albümdü. sonrasında ilk haftasında sadece 260 bin satan artpop, ona kıyasla gaga'nın kariyerinde gerçekten bir düşüş dönemiydi. üstelik etkisi çok kısa sürdüğü gibi listelerde zirveye oturan bir şarkısı da olmadı.
  
  artpop'un başarısızlığı gaga'nın yaptığı müzik tarzından kopmasıyla ve değişik türler denemesiyle sonuçlandı. ardından bir caz albümü geldi, sonrasında country/rock tarzı joanne'i yayınladı ve a star is born soundtrack'iyle country/piyano ballad tarzını denedi. geçtiğimiz ay yayınlanan stupid love'a kadar eski elektropop tarzından iyice kopmuş durumdaydı ve bunların hepsi artpop'un kıymetinin bilinmemesinden ötürü oldu.
  
  artpop, 2013'ün en iyi pop albümlerinden biriydi, belki de en iyisi. neden başarısız oldu? sanırım her şeyden önce gaga'nın beklentiyi yükseltmesi büyük bir dezavantajdı. albüm öncesinde gaga beklentiyi çok yükseltti, fanlar michael jackson'la kıyasladılar. çok büyük bir iş geliyor denilince herkes beklentiye girdi. oysa bu tür bir beklenti oluşturmak hataydı. insanlar beklentiye girince "hayatlarını kalıcı olarak değiştiren bir şarkı" beklediler, bu olmayınca da (ki olmayacaktı) şarkıyı taşlamaya başladılar. aynısını taylor swift me! ile yapmıştı hatırlarsanız ve o da ters tepmişti.
  
  bir diğer hata gaga'nın hiç ara vermeden müzik yapmasıydı. albüm, turne, sonra yine albüm, ardından turne, o bitmeden başka bir proje. insanlara hiç kendini özletmedi. altı yılda dört albüm, bir noel albümü ve birçok başka proje. çok hızlı. bu albüm 2014'te gelseydi gerçekten daha farklı bir tabloyla karşılaşabilirdik.
  
  tabii ki katy perry'yle aynı dönemde şarkısını yayınlaması ve medyada perry'nin mağdur gösterilerek gaga'nın "perry'nin kariyerini baltalamaya çalışmakla" suçlanmasının da etkisi oldu. bugün bile fanlar roar ve applause'u karşılaştırıp durur.
  
  bir diğer sorun gaga'nın kariyerinin zirvesini yaşaması ve insanların onun düşüşünü görmek istemeseydi. bir neden lazımdı. katy perry'yi bahane ettiler ve gaga'yı yediler.
  
  bütün bunlar olmasa artpop başarılı olur muydu? şimdiki halinden daha iyi olacağı kesin ama yine de görmesi gereken değeri tam olarak görmezdi. rihanna'nın bitch better have my money ile yaşadığı sorunun aynısı artpop'ta da var: zamanından önce yayınlanmış olmaları. tıpkı rihanna'nın şarkısı gibi artpop da 2015 sonrası yayınlansaydı streaming platformlarında çok büyük başarılar elde edebilirdi.
  
  bütün bunlardan bağımsız olarak albümü incelemek gerekirse, öne çıkan ilk özelliği altyapısı. prodüksiyonu inanılmaz başarılı ve uyumlu. tarafsız eleştirmenlerin elinde olsaydı prodüksiyon bakımından kendi türünün en iyi örneklerinden biri olarak gösterilirdi. konu olarak ise gaga hiç olmadığı kadar dürüst bir biçimde kendini ortaya koyuyor. şöhrete olan düşkünlüğü, bağımlılığı, seks düşkünlüğü, her şeye rağmen inişleri ve çıkışları, kendisinin de ifade ettiği gibi artpop çıplak bir halde aynanın karşısında durarak yazılmış bir albüm.
  
  albüm aura'yla başlıyor. açılışı, bir film sahnesi havası verirken şarkı birden ciddileşiyor ve gaga "do you wanna see me naked, lover?/do you wanna peek underneath the cover?" diye soruyor. izlediğiniz filmin arkasındaki gerçekleri görmek ister misiniz gibi bir hava yaratıyor. albümün, onun film gibi görünen hayatının arka planındakileri yansıttığını düşünürsek hem prodüksiyon hem konu olarak aura inanılmaz başarılı bir açılış şarkısı. ardından gelen venus ise albümdeki favori şarkım. normalde aşk şarkıları ballad tarzında olur, duygusaldır. gaga ise bunu kendi tarzıyla anlatıyor. duygusal bir şarkının illa piyanoya ihtiyacı yok, bunu elektropopla da yapabilirsiniz. gaga, "when you touch me, i die/just a little inside/i wonder if this could be love" derken bunu gösteriyor. sonrasında gelen g.u.y. ve sexxx dreams ile gaga sansürsüz olarak kendi kişiliğini anlatmaya devam ediyor. ilk üç şarkı arasında (aura, venus, guy) çok iyi uyum var. jewels n drugs bana göre albümün en zayıf şarkısı. sonraki şarkı do what u want hem altyapısıyla hem tarzıyla çok iyi bir pop şarkısıydı ama başından beri olaylıydı. 2013'te single olarak açıklandı ancak klibi bir türlü yayınlanmadı. fazlasıyla sorun yaratacak bir klip çekildiği için yayınlanmamış. geçen yıl da r. kelly'nin taciz skandalı patlayınca gaga son derece yanlış bir kararla şarkıyı albümden kaldırdı. isteyen istediği yerden ulaşmaya devam ediyorsa ne anlamı var bunun? üstelik sen şarkına sahip çıkmazsan kim çıkacak? sonraki şarkı manicure özellikle prodüksiyonuyla öne çıkıyor ki iyi bir albüm track. albüme adını veren artpop albümün en iyilerinden ve hiç kıymeti bilinmeyenler listesinde başı çekiyor. swine, genele kıyasla bir parça zayıf kalan bir çalışma. donatella ve fashion! prodüksiyon olarak albümü tamamlayıcı şarkılar. sonrasında gelen mary jane holland'da gaga uyuşturucu bağımlılığını metaforlarla ve "mary jane" isimli hayali bir karakterle yansıtıyor ki albümün en iyilerinden. prodüksiyon olarak da en iyi çalışmalardan biri. bu noktadan sonra albüm biraz yavaşlıyor. dope ve gypsy gibi iki orta tempo şarkı var. gaga, albümü çok iyi bir iş yaptığını vurgularcasına "applause" ile bitiriyor. konu olarak ise açık bir şekilde "alkış için yaşadığını" söylüyor. gaga'yı sevmeyebilirsiniz ama şunu kabul etmek gerekir: bunu hiç inkar etmedi. şöhreti istediğini ve bunun için yaşadığını açık açık söyledi.
  
  albümün en iyisi benim için venus. ardından mary jane holland, artpop, aura, g.u.y., du what u want, applause ve sexxx dreams gelir. buna karşılık jewels n drugs benim için gerçekten de kayıp bir şarkı.
  
  şunu da belirtmek gerekir. artpop dönemi gaga'nın kaliteli videolar çektiği son dönem. gelen videoların hepsi çok iyiydi. pek gündeme gelmeyen aura'nın videosu da üç şarkıyı kapsayacak şekilde yaptığı kısa film de oldukça başarılıydı.
  
  2010'larda hakkı verilmeyen iki büyük pop albümü var benim için. biri artpop, diğeri reputation. bu iki albümü, gaga ve swift'e duydukları nefret yüzünden yediler.
• basit bir dilde anlatmam gerekirse albüm lady gaga'nın peruklar , kostümler , makyaj ve şovların ardında gizlediği gerçek karakterini ortaya çıkartmak istediği ve kreatif-kollektif olmanın her türlü yolu olduğunu açıklayan sanatçı olmak için paraya yada gösterişli şeylere ihtiyaç duymadığını anlatan bir anti - popüler kültür albümü olarak gördüğüm albümüdür. (ki günümüzde beyonceler , rihannalar , jlo'lar falan hepsi yeni gösteriş ve şov peşinde)
  neden mi anti-pop diyorum çünkü gaga kariyerinin başından beri en sağlam dedikoduların ve eleştirilerin hedefi olmuş yegane sanatçılardan bir tanesidir (yeri geldi bir penisinin olduğunu söylediler , yeri geldi çakma madonna dendi yada çok kilo aldığı için kariyerinin bittiğini söylediler vs vs vs ) ve gaga albümde bu aldığı tüm kötü eleştri oklarını teker teker kullanıp bunlardan şarkı yapmayı becerebilecek kaotik bir yaratıcılığa sahip. the fame , the fame monster ve born this way gibi üç büyük ultra başarılı bir dönemden geçen ve aşırı popüler olan lady gaga'nın adından beslenebilmek için herşey yapıldı ve gaga'da zaten aşırı marjinal ve herkesten farklı tarzıyla medyaya yeterince malzeme veriyordu ama bilirsiniz ki onlar asla doymadı ,
  bu seferde karalama kampanyası başlatarak isminden prim yaptılar bolca.
  ve daha albüm dönemi başlamadan gaga'nın bir sonraki döneminin kötü olacağını anlamış olduk. çünkü çoğu ünlünün yaşadığı bir durumdur bu.
  
  applause'un promo introsunda geçen kötü haber başlıkları ; video
  yada do what u want'ın klibinden sızan görüntülerde arka planda gazete manşetlerinin oluşu ; foto ki şarkı düşünülenin aksine seks anlamında ''vücudumla ne istiyorsan yap'' demiyodur hakkında kötü eleştriler barındıran medyaya ve paparazilerin yaptığı haberlere karşı yazılmıştır kendiside burda açıklıyor zaten video
  
  albümün tutmamasındaki en büyük sebep ise albüm çıkmadan sadece bir kaç hafta önce lady gaga'nın ilk menajeri olan troy carterişinden istifa etmişti ve albüm promosonu için yapılan projelerin %80'ı da bu şekilde çöpe gitmiş oldu. yani burdaki esas suç troy şerefsizinin gaga'yı yarı yolda bırakmasından kaynaklanıyor.
  
  albüm baya bir depresif dönemde çıkmıştı ne yazık ki hatta çıkmadan öncede 2013'ün başlarında gaga born this way ball turnesinde iken kalça eklem kemiğini kırmıştı , yürüyecek durumda değildi ve ameliyat olması gerekiyordu bu yüzden albüm çalışmaları ve turne iptal edilmişti uzunca bir süre , yani albümün yapım aşaması bile bir çok talihsizlik barındırıyor. onun haricinhde depresyonunun ne kadar ileri bir düzeyde olduğunu anlatmak istersem , 2014 yılının başında gaga'dan müziği bırakmak istiyordum gibi cümleler bile duyduk.
  
  neyseki bir şekilde çokda kötü olmadan sold out bit turne ile albüm dönemini bitirmeyi başardı.
  ama hala do what u want'ın gelmeyen klibi , venus'ün iptal edilen klibini ve çıkartmadıpı artpop vol2. albümünü merak etmiyor değildim.
  
  umarım bunlarla ilgili daha detaylı bilgileri ilerleyenzamanlarda duyarız.
  yada gaga artpop'un 10. yıl dönümünde bize bunları yayınlayarak güzel bir sürpriz yapar..
• acikcasi 7 sene gecmis olmasina ragmen arada bazi sarkilarini acip dinlerim. ariana'nin vasat thank you, next albumu bile elestirmenler tarafindan yere goge sigdirilamayip, satis rekorlari kirarken, bu kadar iyi bir produksiyonun ve gaga'nin icini actigi (maalesef samimi ama ortalama) soz kalitesi ve oldukca akilda kalici ama buna ragmen sikici ve siradan olmayan melodileri ile anlasilmamis guzel bir pop albumuydu artpop. kollektif bir sekilde elestirildi, yerildi. elestirebilecegim tarafi ise hizli ve samimibir yazim sureci belli olan sarkilarin cok fazla oynanmis olmasiydi diyebilirim belki. herseyden olsunculuk var biraz. produksiyonunun hala kusursuz oldugunu dusunuyorum, ama teknige yaklasip, ruhtan uzaklasmis bir kusursuzluk.
• gerçekten gereksiz bir albüm. kesinlikle iyi bir albüm değil. çöp. çok gürültülü, iyi soundu geçtim doğru düzgün sound yok. enstrüman yok. şarkılar birkaçı hariç birbirine çok benziyor , özel bir şey yok. güzellik yok. aptal saptal bir konsept. utanmadan nasıl yenilikçi bir şey ile geliyorum demiş hala anlayamıyorum. kıymetli bir albüm değil, en azından benim için. sıçmış sıvanmış bir albüm.
  
  venus, mary jane holland , fashion! , donatella ve jewels n'drugs, aura. bunları sevdim. venus ve mary jane holland albümün en zirve parçaları.
  
  jewels n'drugs 'ın sevilmemesini anlıyorum. lyrics olarak gereksiz ama t.i ile düet fikri, böyle ağır rap yapma , ya daşarkıda rap yapan birini bulundurma fikri iyi, lady gaga'nın yapmadığı bir şeydi. keşke bir rihanna düeti olan live your life gibi efsane bir şey çıksaydı ama olmamış. uzağından bile geçemez. klişe bir para uyuşturucu şeysi. ama sound lyricsten daha iyi.
  fashion! da klişe konulu- fashion diye bir şarkısı vardı zaten , confessions of a shopalcholic adlı bir filmin soundtrackinde, konu olarak çok benzer- onun da soundunu sevdim sadece.
  aura lady gaga'nın rol aldığı machete kills'te kullanılmış bir parça. o da eh işte ama swine'dan , manicure'den daha iyi.
  
  zamanında born this way sevilmemiş ya işte bu albümle onun değeri anlaşılmış oldu.
  
  5/10 vererek gidiyorum bu topraktan. üstünde çok da konuşulacak bir şey değil.
  
  gelen edit: gerçekten de jewel's n' drugs'ın soundu berbatmış , tekrar dinleyince anlaşılıyor ama t.i.' ın kısmı ve bridge/outro kulağa çok hoş geliyor. sadece oralar iyi
• zamanının ötesinde albüm