assassination classroom

• ilk sezonu ile ikinci sezonu arasında dağlar kadar fark olan animedir.ilk sezonu kocaman bir filler gibi geçerken, ikinci sezonu harika detayları ve mükemmel animasyon kalitesiyle seviyeyi çok yukarı çekiyor.
  
  ben fate/zero'dan beri en son ne zaman bu kadar detaylı arka planı olan, animasyon kalitesi yüksek anime izledim bilmiyorum.ikinci sezonda neredeyse alışkanlık oldu, 2-3 dakikada bir durdurup göze çarpmayan detayları inceledim karelerde.bunların yanında senaryonun ve olay akışınında kalitesi yükseliyor ikinci sezonda, gayet güzelde bir soundtracki var.
  
  izleyiciye kattıklarıylada kaliteli bir yapım aynı zamanda.koro sensei'nin aklıma kazınan konuşmasından örnek vereyim;
  
  "as you go through life, the might current of society is bound to get in your way and there will certainly be times that things don't go as you'd hoped. when this happens, don't look to society for a cause. do not renounce society. frankly, you'd be wasting your time. ınstead just say, "that's life!" and muddle your way through with frustration. once you're past it, consider: ıf society's swift current is tossing you around, how should you be swimming there in it's midst. you should have learned how, here in the e class, in this assassination classroom. you don't always have to stand and face it head-on. you can run and you can hide. ıf it's not against the rules, you can try a sneak attack. you can use unconventional weapons. stay determined - not impatient nor discouraged - and with repeated trial and error, you're bound to reach a splendid outcome eventually."
  
  ikinci sezonu hakikaten çok etki bıraktı bende, izlediğim en iyi shounendi sanırım.koro sensei'nin seineni fukuyama jun'da cuk oturmuş.
  
  ilk sezon 5/10
  ikinci sezon 9/10
  
  anime izlemeye başlayanlara, çocuğuyla, kardeşiyle vs. anime izlemek isteyenlere özellikle tavsiye ediyorum.
• konusundan kısaca bahsetmek gerekirse
  
  --- spoiler ---
  
  3-e sınıfının öğrencilerinin bir görevi var o da mezuniyetten önce öğretmenleri öldürmek. öğretmen çoktan ayı yok etti ve eğer bir yıl içinde öldürülemezse dünyayı yok edeceğinin sözünü verdi. ama sınıfa uymayan 20 mach hızına sahip dokungaçlı canavar nasıl ölecek ve onlardan kim en iyi öğretmen olacak?
  
  --- spoiler ---
• great teacher onizuka (a.k.a. gto) ve gokusen gibi çok tutulan yapımlardan biraz fütüristik tarz, biraz da köken bakımından(çete üyesi, yakuza menşei yerine suikastçi) farklılaşan bir öyküye sahip manga, anime ve live-action film eseridir.
  
  aslında yukarıda yazdığım diğer örneklerle aynı kurguya sahip bir eser assassination classroom. sorunlu sayılan öğrencilerle dolu bir sınıfta derse başlayan sıra dışı öğretmen, onları yerine göre ilginç yöntemleriyle hizaya getirerek sadece eğitimlerinde başarılı öğrenciler değil, lakin hem zihinsel hem de fiziksel yönlerden sağlam karakterli bireyler ortaya çıkartabiliyor. bu arada öğrencilerin özel hayatlarındaki sorunları da kendince çözmeye çalışırken yerine göre komik, yerine göre de aşırı duygusal olaylarla izleyiciyi buluşturuyor.
  
  ayrıca assassination classroom'ı benzerlerinden ayıran bir diğer nokta, öğretmenin insan formunda olmaması ve diğer öykülere nazaran ana karakterin davranışlarında kendisine biraz daha fazla güven duyuyor olması sayılabilir.
• ılk sezonunu hizli hizli izlerken, ikinci sezonunda beni tamamen kendine baglayip finaliyle beni hüzünlere bogmus olan animedir. netflix'de denk gelince izlemeye baslamistim, ne de sansliymisim. koro - sensei'nin ögretileri uzun bi süre hayatima anlam katacak.
• son yıllarda meşhur olan bir shounen yapımı olduğu için izledim. pişman mıyım? sorusuna tam olarak bir cevap veremediğim için ne izleyin diyebiliyorum ne de izlemeyin.
  hikaye tamamen bir deney malzemesi olan koro sensei yi öldürme üzerine kurulu. bundan nasıl bir hikaye çıkabilir ki derken mangaka aklımdan geçenden bambaşka bir hikaye döktü önümüze. hikaye tamamen saçma sapan olsa da verdiği bazı mesajlar açısından oldukça güzel. yine de hikayeye baktığımda shounen den çok seinen e benzetiyorum. zira sapıkça unsurlar olduğu gibi, hikaye içerisinde kişiyi yanlış yönlendiren durumlar var.
  çizimleri oldukça güzel. renk kullanımları güzel. bence şarkıları da oldukça hoştu. tüm mantık hatalarına gözünüzü yumarsanız sevebilirsiniz.
  oturup merakla izlemedim, uzun bir sürede bitirdim.
  
  --- spoiler ---
  
  hikayede nagisa suikast konusunda o kadar ustalaşır ki bir noktada durup suikastçi mi olsam diye düşünür. suikast sanki iyi bir şeymiş gibi seyirciye gösteren bir shounen olamaz, ben kabul etmiyorum. japonya da shounen mangalar şu an bu şekilde evriliyor olamaz.
  bir ara tam bir shounen hikayeye bağlar. ana karakter olan koro sensei yi öğrencileri kurtarmak için karar verir. fakat sonrasında bu karar da uygulanmaz ve koro sensei öğrencilerinin yaptığı bir suikast sonucunda ölür. kamoooon! hikayenin başında suikast muhabbetini söylediniz tamam da adamı öldürmek zorunda değildiniz. bir de koro senseinin geçmişini kötü gösterip kötülük eden kötülük bulur mottosuna sığınıp yaptınız ya, bize pamuk şeker tadında izlettiğiniz adam daha önce soykırım yapsa yine neden öldürdünüz derdim.
  hikaye buna benzer saçma sapan durumlarla dolu benim gözümde.
  
  bir de ortaokul öğrencisine suikast yaptıran devlet kurumu da gördü ya bu gözler, bakalım daha ne kadar arşa çıkaracaklar bu hikayeleri.
  
  --- spoiler ---
• en sevdiğim animelerden bir tanesi öyle ki nadiren ikinci kez izlediklerimden. bu animenin eğlencesini, komedisini, renkliliğini, harika seslendirmelerini, müziklerini seviyorum ama daha çok animenin çok katmanlı olmasına, içindeki alt metne -metinlere -, eleştiriye ve sembolizme bayılıyorum. kullandığı kurgu ve hikaye bunları dışa vurabilecek şekilde düşünülmüş ve özgün.
  
  ilk bölüm insanı şaşırtıyor ve ne saçmalıyor bu yapım diye düşündürüyor. ilk sezon biraz daha ısınma turu gibi. ikinci sezon ise belli anlamda eğlenceli yapısını korurken yavaş yavaş ağırlığını arttırıyor. ben ikinci kez izlediğimde dahi ikinci sezon sonunda yine çok etkilendim. komedi, dram dozunu iyi ayarlayan, kendi içinde dengeleri iyi tutan bir anime bence.
  
  karasuma zaten son derece hoş bir karakter ancak seslendiren tomakazu sugita nedeniyle daha da bir tavan yapıyor. koro sensei' nin seiyuusu jun fukuyama ise bana kalırsa muhteşem bir iş çıkarıyor burada. ikinci sezonun müzikleri bana kalırsa çok daha iyi. "question" da iyi olmasına rağmen bye bye yesterday' ı tek geçiyorum. shion miyawaki' nin moonlight' ı ve" tabidachi no uta" ( shion miyawaki versiyonundan ziyade öğrencilerin söylediği versiyonu) çok hoş parçalar ama anime içinde çok daha fazla güç kazanıyorlar.
  
  --- spoiler ---
  
  manga tarafını bilmediğim için buradan sonra yazacaklarım sadece anime ile ilgili.
  
  konu okulun sistemi sadece eğitim sistemi değil toplum eleştirisi söylendiği gibi. okul müdürü/sahibi asano da kendi kurduğu sistemin arkasında ideallerini ara sıra paylaşıyor zaten. toplumdaki bireylerin daha güçlü olabilmeleri, kendilerini daha iyi hissetmeleri için kötü bir grubun sürekli önlerinde olması gerekebilir. bu kötü ve düşük sınıfa bakarak hem onlar gibi olmaktan korkacak, daha çok çalışacak hem de kendilerini iyi hissedeceklerdir. öte yandan koro sensei bu sistem hakkında anime boyunca olumlu/olumsuz eleştiri yapmaz aksine öğrencilerine bunun nasıl üstesinden geleceklerini bir şekilde gösterir, güvenlerini kazanmalarına yardımcı olur. çocuklar güçlenmeye başladıklarında ve bunu tedbirsiz şekilde kullandıklarında onları ilk ve son kez sert bir şekilde uyarır. sistem noktasının dışında asano ve koro sensei' nin eğitim anlayışlarının karşılaştırılması ve ikisinin rekabeti de aslında farklı noktalar sunuyor izleyene ve animeye ayrı bir tat kazandırıyor bana kalırsa. bunlar ve yazmaya üşeneceğim pek çok nedenden dolayı izlerken zaman zaman aklıma ezilenlerin pedagojisi' ni düşürmedi desem yalan olur.
  
  bunun dışında animedeki en iyi iki öğretmene (asano - koro-sensei) insan üstü özelliklerin yüklenmesi de ayrıca ironik bana kalırsa, nedenleri bolca sayılabilir. (koro- sensei zaten insan değil pek çok açıdan ancak asano' nun da insan üstü yetenekleri olduğu sıklıkla vurgulanmakta). karma' nın kafasında öğretmen algısının nasıl öldüğü ve koro-sensei ile bunu nasıl tekrar kazandığı güzel bir nokta. hatta suikast amaçlı yaratılan yapay zeka ritsu'nun uzayda kendisini bulması her ne kadar ütopik, fazla idealist falan da olsa hoş bir ayrıntı. anime bir sürü böyle detayla dolu.
  
  suikastçi- hedef ilişkisi aslında animeyi ilginç kılan - belki de en eleştirilebilir -yan olmasına rağmen aslında anlatılmak istenene çok fazla yer bırakması açısından güzel bir seçim. sınıfta sürekli vurgulanan aralarındaki ilişkinin sadece öğrenci- öğretmen ilişkisi olmadığı aynı zamanda suikastçi - hedef ilişkisi olduğu bu da kurgunun ilerlemesine ve açılmasına sonuna kadar - hem gerçekçi hem de simgesel - yol açıyor. bu alternatif bağ zaten çocukların bir kısmının her ne kadar diğer sınıflara geçme şansı elde etseler bile sınıfta kalmalarına neden oluyor.kurguda tercih olarak seçilen bu bağ ile güçlenme kavramı ile birlikte hayatın değeri ve önemi de gösterilmiş oluyor. yine diğer taraftan bakıldığında asano her ne kadar mükemmel bir öğretmen olsa ve ilk öğrencileriyle harika bir öğretmen-öğrenci bağı kurmuş olsa da belki de başka bir alternatif bağ kuramadığı için mi, aynı zamanda güçlü öğrenciler yerine sadece iyi insanlar yetiştirmek istediği için mi travmatik olayı yaşadı sorusu da sorulabilir. (veya ayrı bir düşünme konusu olarak ele alınabilir)
  
  tüm bu bağ olayı ile son kısma gelindiğinde şu tabidachi no uta' nın da eşlik ettiği sahnede insanın göğsüne bir şeyler oturuyor. ikinci kez seyretmeme rağmen göz yaşlarımı tutamadım ( hep yaşlılık) koro sensei nin ölümü aynı zamanda sembolik olarak da düşünülebilir. ilerlemek için bir şeyleri arkada bırakmak gerekiyor. ne kadar istesek bile aynı zaman dilimi içinde kalmak mümkün değil.
  
  animenin katmanlı oluşunu çok seviyorum. yeterince saçmalamışım gerçi ama daha söylenecek pek çok şey var. mangaka' nın bu kadar derdi veya bu derece katmanlı bir anlatım istemi var mı bilemiyorum. yine de anime insanı düşünmeye itiyor gibi geliyor, belki de okul ve eğitim hayatı hepimizin hayatının bir bölümünde önemli yer kapladığı içindir.
  --- spoiler ---
• son yoklama sahnesinde ağlamamak için kendimi çok zor tuttum. güldüren, rahatlatan ağırlıklı bir anime ama tam da bu yüzden insanı kalbinden vuruyor. replikleri, çizimleri, konusuyla mükemmel bir anime olmuş.
• finalinde salya sümük tanımının %70'i kadar ağladığım anime-
• haftalardır mangasının 6-7-8. ciltlerini arıyorum bir türlü bulamıyorum. yok mu şöyle hayırsever bir okur çıkıp ''2. ele satarım'' diyecek?
• (bkz: her öğretmenin mutlaka izlemesi gereken animeler)