ayva reçeli

• ailesinden uzakta, bunalıma sokan bir şehrin bunalıma sokan okulunda üniversite sınavlarına hazırlanan bir avuç lise son sınıf yatılı öğrencisini hatırlatır. her öğününü poşet poşet ekmek ve koca bir kavanoz ayva reçeli ile geçiren bir avuç çocuk.
  
  o ayva reçeli o zamanlar bizi mutlu eden çok az şeyden biriydi. onu pişiren ellerin sahibi bizi mutlu eden çok az insandan biriydi. allah ona rahmet eylesin.
• reçellerin içinde en güzeli. yalnız bunu pişirirken işin püf noktasını bilmek lazım. ayva reçelinin renginin kırmızı olması için, reçeli yaparken içine koyduğumuz ayva çekirdeklerine hiç su değmeyecek, çekirdekler ıslanırsa reçeliniz kıpkırmızı olmaz açık pembe olur.
• şimdi tam zamanı.
  
  bir kilo ayva, yarım kilo toz şeker, bir orta boy narın suyu, çubuk tarçın, karanfil, limon, su.
  
  ayvaları soyun, çekirdek yataklarını çıkartıp atın, çekirdeklerini ayırın, küp küp doğrayıp limonlu suya koyun ki kararmasınlar. reçeli yapacağınız tencereye sudan çıkardığınız ayvaları alın, ayvaların seviyesine kadar da su koyun. çubuk tarçını, karanfilleri ve ayva çekirdeklerini tülbente sarıp suya daldırın. tencereyi ateşe oturtup kaynama noktasına getirin. (mürsel mecaz: tencereyi değil, muhteviyatını) şekeri ve nar suyunu ekleyin - ayvanın kendi imkanları, yani şekerle karamelizasyonu ve çekirdeklerinin vereceği etkiyle bürüneceği kızıl-taba arası renk size yeterli gelmiyorsa ve lohusa şekerinin ya da gıda boyasının vereceği radyasyon kırmızısını yapay bulup beğenmiyorsanız, nar suyu en iyi seçenektir - ve ağır ateşte reçeli kaynatmaya başlayın. yüzeyinde biriken köpükleri toplayıp atın. ayvalar pişip suyu jölemsi bir yoğunluğa gelirken limon suyunu da ekleyip reçeli kestirin. sıcakken kavanoza boşaltıp kapağını kapatın ve soğuyana kadar bekleyin. sonra buzdolabına kaldırıp, yarından itibaren güzel kış reçelinizi yiyebilirsiniz. afiyet olsun, sevgili okuyucular.
• dünya üzerinde, kahvaltı sofrasında görmekten en çok mutlu olduğum besin maddesidir... hastasıyımdır.
• küçüklüğümün en sevdiğim reçeliydi, babaannem kahvaltı sofrasına her koyduğunda, en sona bırakılacak yiyecekti, siyah beyaz sabahlarımın assolistiydi yani benim için.
• nasıl olur da öylesi vasat bir meyveden böylesi harikulade bir tat çıkar diye şaşırdığım enfes tat. reçelin zirvesidir, ötesi berisi yok.
• ekim ayı başından, kasım ortalarına kadar yapılır en güzelleri.
  daha önce ve sonra da olur ama "en reçellik ayvalar" bu aralıkta toplanır.
• reçeli yaparken içine çekirdek koyulmadığında --ayva çekirdeği-- hiçbirşeye benzemeyen reçel türü.
• ayvanın yenilebilen tek hali. sıcak ekmeğe tereyağı sürüp üstüne de bir kat ayva reçeli geçmek.. olsa da yesek^*
• yakında popüler olsun diye filmi çekilebilecek reçel.