hesabın var mı? giriş yap

  • dogru bir es secimi sonrasi tadindan yenmez nedenlerdir:

    - uyku sersemi ortalikta dolasip, kahvalti yapmaya vakit bulamadan hizla evden ciktiktan sonra cantaya her sey tamam mi diye bakarken, sevdicegin hazirlamis oldugu peynirli minik sandviclerin icinde " afiyet olsun:) " yazisini bulmak.

    - aksam eve biraz erken gelip, enfes yemeklerle süpriz yapmaya calisirken siz, onun da tesadüfen eve ciceklerle gelip, sizi öpücüklere bogmasi.

    - birlikte bilgisayarin basina oturup, gün agarana dek, nereye-nasil-ne ile tatil yapacaginizi özgürce planlamak, sonra hazir uyku da kacmisken, sabahin 6`sinda misir patlatip film izlemek.

    - esli davetlerde, evlilik hikayenizi merak edenlere, suratlar kipkirmizi hep ayni heyecanla ayni seyleri anlatip birbirine sevgiyle bakabilmek.

    - kavga edince öteki odaya gecip ayni evde azicik ayri duramayip, sarilip barisivermek.

    - ciddi bir rahatsizligi birlikte güle aglaya yenip zafer kutlamasinda zeytinyagli, kekikli, biberli zeytin yemek, sarap icmek.

    - gecenin bir yarisi kötü rüya gören esin kiyafetlerini giydirip sokaga cikmak, birlikte nefes almak.

    - siz evde yalniz kalamiyorsunuz diye harika bir yaz okulu firsatini tepen esin üzerine bir de "yasasin bir hafta ayri kalmayacagiz" cigliklari atarak size sarilip uyumasi.

    - istedigi yerine gelmedigi icin salonu pankartlarla doldurup eylem yapan esle kahkahalar esliginde uzlasabilmek.

    not: tabi önce cilgin, yaratici ve sevgi dolu bir es bulmak sarttir.

    edit: bana güzel dileklerini mesaj yolu ile ileten herkese cok tesekkür ederim. en begenilenler arasina girecegini tahmin etmeden öyle ic döker gibi yazivermistim oysa. darisi bekleyen ve isteyenlerin basina diyorum. daha fazlasini merak edenler icin: (bkz: #31925566)

  • bir cok spor dalinda başarı göstermis ancak yakalandıgı kemik kanseri sonucu 18 yasinda sag bacagini kaybetmis kanadali bir sporcudur.

    kanser arastirmalarina para toplamak icin atlantik okyanusundan sisesine doldurdugu suyu, kanada'nin diger ucuna kosup pasifik okyanusuna dokmeyi planlamistir. protez bacagi ile insanlardan cekindiginden onceleri geceleri antrenman yapmaya baslamis, yaklasik 18 ay suren 5000 kilometre hazirlik kosusunun ardindan kanada'nin dogu yakasindan yola cikmistir. protez bacagiyla 143 gun boyunca her gun yaklasik bir maraton mesafesi (42 kilometre) kosarak 5373 kilometre yaptiginda yolun yarisindan cogunu katetmistir. ancak bu sirada kanser akcigerine sicramis oldugundan kosmasi imkansiz hale gelmistir. bir sure sonra komaya girip 1981 yilinda henuz 23 yasinda iken hayata gozlerini yummustur.

    her yil dunyanin bir cok ulkesinde kanser arastirmalarina kaynak saglamak amaciyla terry fox kosusu duzenlenmekte, toplanan bagislar ise o ulkenin kanser arastirma fonuna gitmektedir.

    2004 yilinda, kanada'nin trt'si (veya bbc'si) olan cbc (bkz: canadian broadcasting corporation) tarafindan duzenlenen 'en buyuk kanadali' isimli, genis katilimli bir halk oylamasi sonucunda, kanada'daki tum saglik hizmetlerin ucretsiz olmasini saglayan tommy douglas'in ardindan ikinci sirada yer almistir. ilk onda alexander graham bell ve john james richard macleod ile birlikte insulin'i bularak nobel tip odulu alan frederick grant banting de vardir.

    terry fox, herkes bir dolar dahi bagislasa bunun ciddi bir katki olacagini soylemistir. burdan yola cikan kanada devleti, 2005 yilindan itibaren, uzerine terry fox'un protez bacakla kosarkenki figuru bulunan madeni bir dolar (bkz: loonie) piyasaya surmeye baslamistir.

  • muğla’da toki yapılan yerde hergün ortak parkı domuzlar basıyordu. hatta bir gün gece büyük bir domuz dokunacak kadar bitişik geçti yanımdan, dondum kaldım.

    neyse dedim ki ben bu olayı çözeyim insanlar zarar görmesin (kahramanım ya...). önce belediyeyi aradım biz bakmıyoruz dediler.
    valilik, emniyet, jandarma, türk silahlı kuvvetleri, mit... biz bakmıyoruz dedi.

    e .mına koduğum yerinde insanları vahşi hayvanlardan koruyan bir devlet biriminin mutlaka olması gerekir diye düşünüyorum sağlıklı bir birey ve vatandaş olarak. en son milli parklar genel müdürlüğünün bu işe baktığını 3 saat arama sonunda öğrendim. telefondaki diyaloğumuz şöyle:

    - iyi günler hergün vahşi domuzlar siteye iniyor. çoluk çocuk zarar görecek.

    - beyefendi eğer şikayetçiyseniz mesai saatleri içinde silahlı ekip gönderiyoruz. denk gelirse öldürüyoruz.

    - ee domuzlar saat 7 gibi geliyor. mesai bitince…

    - o zaman gelemeyiz.

    -ne yapalım? biz öldürebilir miyiz?

    -hayır öldüremezsiniz, meskun mahal... ateş etmek yasak..

    -ee ne yapacağız?

    - tokinin etrafına duvar öreceksiniz?

    -iyi de araba yolundan yine girerler...

    -valla yapacak bir şey yok beyfendi. şikayetçiyseniz gelelim şimdi...

    o zaman şaşırmıştım. demek aslan sürüsü türkiye'de şehre inse, mesai dışı saatte bizi koruyacak bir devlet birimi yok.

    o nedenle bu amerikalıların yaptığı şey doğrudur. kendi önleminizi alın ama unutmayın şehirde vahşi hayvanlara ateş ederseniz tutuklanırsınız. "rambo 1" gibi bubi tuzağı ile yok etmelisiniz.

    edit: şu anda şöyle bir çözüm bulunmuş. bakmışlar domuzlardan kurtuluş yok. yöre halkı domuzları beslemeye başlamış.

    bir nevi evcilleştirmiş mi diyeyim tanrılara kurban mı veriyorlar diyeyim bilemedim. yorum sizin. ayıya göbek attıran milletimiz domuzu da çizgi film karakteri piglet'e dönüştürmeyi bilir zannediyorum.