hesabın var mı? giriş yap

  • süper bir olay lan. o kadar yol gitmişim, farkında bile değilim. düşünsene abi, mecidiyeköy'den mecidiyeköy 40 dakika diyorum. annem duysa terlikle kovalardı yemin ederim, bu kadar hız mı yapılır diye. şimdi çağlayan'dan çağlayan rekorumu kırmayı düşünüyorum, bi dünya yolum var önümde, neyse kazasız belasız ulaşırım umarım.

  • daha önce 17 tür köpekbalığı ile dalış yapmış biri olarak söylüyorum, köpekbalıklarının yani taksonomide ve besin zincirinde asla insan yoktur zaten insan onlar için yağsız bir besin, ama ısırma içgüdüleri bunu yapar sonuçta kan geldiğinde artık durdurulamaz bir hal olabilir çoğu zaman ısırıp yok bu benim yiyeceğim değil diye gider.

    yani o köpekbalığı ultra acıkmış bundan kaçış yok, köpekbalığının 2 özelliği vardır bir lorenzini ampülleri (ampullae of lorenzini)dediğimiz seni elektro manyetik olarak suda 3d boyutunda algılar ikincisi kan.

    doğanın acımasızlığı değil bu gerekliliğidir.

  • açıkçası videoyu izlerken şunu fark ettim; orda bulunan kitlenin yarısı çöp. ne dinlemeyi biliyorlar, ne uygun soruları sormayı, ne aralarından 3-4 kişiyi seçip kendilerini temsil ettirmeyi... kendinden büyük ve karşısında bulunan insana “melih istifa et lan!” diye bağırmak cesaret falan değil, saygısızlıktır. rektörü desteklemiyorum ama bu hıyarları da desteklemiyorum artık.

    vay anasını satim ya, resmen herif sabırtaşıymış. böyle mal tiplerin rektörü olacağıma cidden ben istifa ederdim.

    not; saygı konusunda geleneksel birisi değilim. büyüklerin yanında bacak bacak üstüne atmak gibi saçma şeylerde saygı aramam. fakat iletişimin temeli dinlemek ve saygı duymaktır. bağırmadan, yükselmeden.

    not2: ayrıca o arkada bağıran cırtlak sesli feminist, evladım olsan cebine uyuşturucu koyar polise ihbar ederim. bu ne lan? susmuyo karı, susturamadılar.

  • her pata pata sesi duyduğunda kafasını kaldırıp “aligopter” geçiyor diye sevinen rahmetli dedemdir.

  • dumduz sinir ihlalidir. telefon, e-posta kutulari, ajandalar vs bunlar kisisel seylerdir adi ustunde. kisiye ait. iliskinizde guven saglamak icin telefon karistirmayi sart olarak goruyorsaniz bu bir sikinti uzgunum. nasil oluyor simdi, ben guvenmek istiyorum, ver telefonunu. aldin, whatsapp’a girdin, mesajlara girdin, galeriye girdin, posta kutularina girdin, resmen babanin ciftligi gibi geziniyorsun baska bir bireyin kisisel esyasinda.

    hangi sifatla? ne hakla?

    telefonumun sifresi yoktur ve her zaman ortalik yerdedir, fakat o telefona sirf meraktan ya da guven duymak bla bla bahanesiyle bir el uzanirsa cok ama cok rahatsiz olurum. olayin sekline gore de cok buyuk olay cikar.

    hepimizin sinirlari var, olmak zorunda. bu sinirlari sirf karsimizdaki sevgilimiz, esimiz diye ortadan kaldirmak mecburiyetinde degiliz. buna gerek de yok zaten. annem babam 35 yildir evli, bugun annemin telefonu calsa ve babamin yakininda olsa telefon, ekrana bakmadan goturur anneme verir. annem bana bir esyasini, gozlugunu filan verse ve benim cantamda kalsa, gidip cantamin icinden almaz ya beni cagirir ya cantami getirir ben cikarip veririm icinden. bu isler boyle olur. ben boyle gordum, boyle talep ederim.

    biriyle bir iliskiniz var diye sanmayin ki o kisinin uzerinde tahakkum kurma hakkina sahipsiniz. guven duyamiyorsan, suphe aklini kemiriyorsa cik git, ne kendini ne de karsindakini tuket cunku inanin hayat boyle gecmiyor.