hesabın var mı? giriş yap

  • yillar once kulagimi deldirmistim, babam gormeden once mesajla soylesem daha iyi olur diye dusundum:
    ketch: "sekiz delikli tokmak, bunu bilmeyen ahmak hehehe"
    babasi: "alnindan vurulmus cocuk?"

  • muhtemelen türkiye'ye yapılacak geri göndermedir.

    yalnız isveç devletinden ricam, düzgün mültecileri değil de,
    seçebilirlerse, hırsız, tecavüzcü, barbar tipleri bize göndersinler.

    biz de kırmızı halılı devlet töreni ile karşılarız.
    çünküm bu tarz insanları halkımız baştacı etmeyi çok sever ve onlar da bizden birisi gibi olacağı için rahatça kaynaşırız.

  • debe editi: evet insanlarla
    konusurken agizlarina bakiyorum hala...

    2003 yazi.
    universite yillari,
    alanyada 5 sap tatil yapmis donecegiz.
    ben 1 gun erken donecegim;
    kol kola, hafif cakir donus biletini almak uzere kamilkoc yazihanesine girdik.
    sonra bizimkiler cikti ben kaldim tek yazihanede.

    eskiden ,konustugum kisilerin suratina pek bakmazdim. ne yalan soyleyeyim hala agizlarina bakiyorum, yuzyuze konusurken insanlarin...

    neyse yazihaneye girdik topluca sonra ben tek kaldim.
    bilet tarihimi netlestirmek icin yazihanenin sol duvarindaki takvime baktim. sag kolumu bankoya dayadim. omzum elemana donuk...
    yan donuk vaziyette bilet saticisiyla konusmaya basladim.

    iste su tarihte su saate istanbul’acam kenari bilet istiyorum.
    eleman tamam dedi.

    ben yine omuzum elemana donuk parayi verdim ustunu avcumun icine tutusturdu.
    bi garipsedim bu hareketini zira insanlara donukmayi daha dogrusu insanlarin bana dokunmasini da pek sevmiyorum.

    neyse dedim.
    eleman bileti kesti.
    bileti de ayni sekilde elimi tutarak icine tutusturdu.
    icimden bi tovbe cektim.
    ben tovbemi cekerken eleman bankonun arkasindan cikti koluma girdi!!!

    ben yardimci olayim size dedi.
    basamaklardan nazikce indik.
    arkadaslarimin yanina dogru ilerliyoruz...
    ben durumu anlamistim, kas goz isaretiyle arkadaslarima izah etmeye calisiyorum.

    beni yillardir taniyan arkadaslar da durumu anlamis olacak ki caktirmadilar...
    eleman beni arkadaslarimin arasina birakti.
    2 arkadas koluma girdi, tesekkur etti.
    eleman yazihaneye girince kahkahalarimizi tutamadik...

    2003 yilinda alanya merkez kamil koc calisani; sen ne kadar naif, iyi niyetli, yardim sever bir insan ki yuzune bakmayan bir düdüğün kör olabilecegini dusundun.
    bir de yardim ettin...

    ben kör degil bir hödüktüm, sayende biraz törpülendim.

    sana tesekkur ederim...

  • konu sonrası araştırdım. çünkü ders çalışmam lazımdı. bunu yapmak daha mantıklı geldi.

    japonya'da bulaşık makinesi kullanım oranları ailelerde %26
    tek yaşayan kişilerde %2
    kaynak: https://www.japantimes.co.jp/…20expensive%20option.

    tokyo'nun hane başına oranlarda %90 gibi bir yüksek oranda haftada 6,5 gün ortalama ile çamaşır yıkıyorlar. berlin'de bu oran %25. sıcak su yok çamaşır makinelerinde. bebek kıyafeti gibi kaka çiş temizliği için lavabo tıkaçları var. lavaboya su doldurulup içine atılıyormuş. ya da çamaşır makinesine üstten sıcak su fıskiye ile dolduruluyor.
    https://okinawahai.com/hot-water-wash/

    kurutma makinesi sahip olanların ise %90 kısmı güneşte kullanmayı tercih ediyorlarmış
    https://www.japantimes.co.jp/…erence/laundry-logic/

    sonuç; ev işleri hayatlarının bir parçası. temizliği yük olarak görmüyorlar. makinelere devretmeye ihtiyaç duymuyorlar.

    bu kısım ise kişisel görüşüm;
    bizde neden şart.. gelişmiş ülke değiliz. bir konuda profesyonelleşemiyoruz. angarya iş yükümüz çok fazla. en taşşaklı mühendisim, yöneticiyim diyen bile bir sürü angarya iş ile uğraşıyordur. zaman çok değersiz tükeniyor. beslenmek için yiyoruz. italya yemek süreleri ile karşılaştırmak lazım japonyayı