hesabın var mı? giriş yap

  • marvel evreni'nin haşarı robotu ultron tarafından, "ben böyle akıllı bir robot olarak çok yalnızım, bir ömür böyle yalnız geçmez" diye düşünülerek kendine eş olması maksadıyla yaratılmış kadın robot. sonrasında aynı ultron tarafından yaratılmış başka bir robot olan vision gibi ultron'a isyan edip avengers kadrosuna da dahil olmuştur falan filan. şimdi işin eksantrik kısmı, bu robota neden jocasta ismi verildiği.

    jocasta, sofokles'in meşhur eseri kral oidipus'ta geçen bir figürdür, thebai şehrinin kraliçesidir, esere adını veren oidipus'un da annesidir. bütün hikayeyi yazmayayım, bilmiyorsanız bundan sonrası spoiler. kehanetler, olaylar, sırf bilmecesi bilindi diye aşırı tepki gösteren sfenksler falan, bu oidipus "yanlışlıklan" annesiyle evlenir. marvel hikayesine geçecek olursak, ultron kendisini yaratan ant-man hank pym'i babası görür. dolaylı yoldan da hank pym'in karısı janet van dyne'ı, nam-ı diğer wasp'ı annesi görür. işte bu lanet olası robot da, yeni yaratacağı kadın robota, annesi wasp'ın zihnini aktarır. bu şekilde aynı oidipus gibi annesini karısı yapar. tek fark oidipus bu durumun farkında değilken, ultron ırz düşmanı bir sapık robot olduğu için bunu bile isteye yapar.

    bir başka enstantane de bu ultron'un yarattığı diğer robot vision ile ilgili. bu vision karakteri, jocasta'dan çok daha önce yaratılmış bir karakter. yani o zamanlar bu ultron'un böyle ödipal tandansları yok, sadece yaratıcısına/babasına isyan eden bir robot. vision'ın adı da taa 1940'larda yaratılmış bir karakterden ilham alınarak konulmuş. ilginç olan nokta, vision'ın daha sonra ultron'a isyan ederek onu terketmesi; oidipus'un da annesi ile evlendiğini fark ettikten sonra kendi gözlerini oyup görme yetisini, vision'ını kaybetmesi arasındaki tesadüfi durum. yani bence hoş bir tesadüf.

  • oğlum üç buçuk yaşında, otizm spektrumu içinde bir çocuk. henüz konuşmuyor. bana babacığım diyerek sarılacağı günü görebilmek en büyük hayalim. birçok babanın farkında bile olmadığı, basit, küçücük bir şey benim hayalim evet.

    geçen gece eve dönerken, evlerden birinin balkonunda küçük bir kız babasına heyecanla bir şeyler anlatıyordu. babası hiddetli bir ses tonuyla "ceren sus artık allah belanı versin" diye bağırdı. o an içimden bir şeyler kopup gitti. buz gibi oldum.

    debe editi: otizmin farkında olalım. erken fark edilen ve eğitime yönlendirilen çocuklar birçok alanda başarılı olabilirler. otizm bir hastalık değil, farklılıktır.

    (bkz: #52401653)

    https://www.youtube.com/watch?v=m31gxcg8qiw

  • carl king'in yazdığı introvertler hakkındaki 10 efsaneleşmiş/klişeleşmiş algılar adlı makaledeki cevapları okudukça ben ne güzel bişeymişim dediğim ruh hali.

    daha önce defalarca yazılmasına rağmen bir de kendi açımdan bahsetmek istiyorum bu maddeleri.
    adım adım gidersek;

    1)introvertler konuşmayı sevmez.
    -introvertler konuşmaya değer bir konu yoksa ortada konuşmayı 'tercih' etmez. çünkü her gereksiz ve yersiz konuşma onu günlük hayatın temposunda yorar, rahatsız eder. boş muhabbet yapmayı istemeyeceği insanlarla muhatap içerisinde olmak dahi kendilerine rahatsız edici gelir. extrovert insanların facebook,instagram vesaire gibi sosyal platformlardan "ne kadar mutlu" olduklarını görmek bile onları yormaya yeter. böyle insanları hayatlarından çıkarmak pek olası değildir çünkü her 3 kişiden birisi introvert ise diğer iki kişi extrovert'tir ve bundan kaçışları yoktur.

    2) introvertler utangaçtırlar.
    -introvertler insanlardan korkmazlar, konuşmak için bir neden ararlar sadece.
    benim bulunduğum ortamda birisiyle konuşmak için benim bir sebebimin olması lazım. yoksa sadece nasıl olduğunu sormak için o insanla muhatap olmak is-te-mi-yo-rum!
    bana soru sor, saatlerce konuşayım, bir konudaki fikrimi iste bıktırana kadar hiç susmadan anlatayım, ama konu ufak konuşmalar gereksiz selamlaşmalara gelince bunlardan nefret ediyorum resmen. sürekli bir bugün canın mı sıkkın, "noldu modun niye düşük" (bu modda yeni çıktı zaten ondan da nefret ediyorum zırt pırt kullanılmasından, ay şekerim bir anda modum düştü) tarzı sorulara maruz kalmaktan. yahu ben yalnız olmayı seviyorum, yalnız yürümeyi, yalnız yemek yemeyi, sinemaya yalnız başıma gitmeyi, bıktım şu garip bir yaratıkmışım gibi davranmanızdan.

    3)introvertler kabadır.
    kaba değiliz. ben kendim baya bir nazik olduğum için insanları kıramamaktan kendime zarar veriyorum bu çevremdeki insanların varlığından dolayı. birisine bişey sormak istiyorsam doğrudan sorarım, onunla illa small talk yapmak zorundaymışım gibi bir algı olmasını sevmiyorum ama o zaman da işi düşünce bize selam veriyor deniliyor ama işte hiç alakası yok bunu anlatmamın mümkünatı yok işte.

    4)introvertler insanları sevmez.
    introvertlerin hümanist olduğu belki kaç kere yazılmış ama bende tekrarliyim. insanları severler, ama topluluktan hoşlanmazlar, topluluk içerisindeki muhabbette hep yalnız, sessiz suskun kalırlar, çünkü çevre onun bütün enerjisini sülük gibi yapışıp emmiştir, nefret eder topluluk içerisinde bulunan yerlerden, mekanlardan.
    sevgilisiyle gider, eğlenir, yaşar vesaire ama bu olaylar onu yorar, normalde tercih etmez. sakinlik her zaman yeğdir onlara göre.
    insanları ayırmaz ama yakın arkadaşları dışında kimseyle yüz göz olmayı istemez.

    5)introvertler dışarıya çıkmazlar(toplu aktivite vesaire).
    geldik en nefret ettiğim kısma.
    -akşam şuraya gidelim mi?
    -hayır abi hayır istemiyorum gelmek neden anlamıyorsunuz bu kadar basit bişeyi?

    -haftasonu çeşmeye gidelim?
    -gitmeyelim????

    -abi mal mısın asosyal misin niye gelmek istemiyorsun?
    -introvertim abi bu kadar basit, hoşuma gitmiyor boş gezintiler bana, evde kalmayı yeğliyorum çoğu şeye, sen sağa sola gidip mutlu oluyorsan ben evde kalıp kendi enerjimi doldurarak mutlu oluyorum, oyun oynuyorum, kitap okuyorum, kendimle baş başa kalıyorum, müzik dinliyorum.
    kalabalık ortamlardan zerre hazzetmiyorum.

    buradaki en önemli şey introvertlerin dışarıda uzun süre kalmaktan hoşlanmamaları.
    sevgilinle sabahtan akşama kadar dışarda gezmek sizler için normal bişey olabilir ama bizler için çok fazla.
    atıyorum bir kafeye/bara gittin arkadaşlarınla millet gece geç saatlere kadar kalmak istiyor ama bizler gözlem yeteneğimiz ve algılarımız farklı yönde çalıştığı için o ortam alacağımız hazzı/mutluluğu aldığımızı düşünüp eve dönmek istiyoruz çünkü daha fazla bir değer katmayacak bize bundan çok eminiz.

    6)introvertler sürekli yalnız kalmak ister.

    -böyle bir dünya yok, elbet biz de sosyalleşmek isteriz ama sizler gibi bütün gün panpişimle selfie qeyfi veya eniştemle saçmalamacalar şeklinde değil, en yakın arkadaşımla gerekirse sessiz bir şekilde oturarak dahi sosyalleşebiliyoruz, yalnız hissetmiyoruz kendimizi yalnız kaldığımız zaman.

    7)introvertler gariptir.

    biz garip değiliz, siz anormalsiniz. bir insan ömrü boyunca sadece kendisiyle baş başa olduğu halde bunu görmezden gelip nasıl extravertlikten haz alıyor inan anlayabilmiş değilim. korkuları var muhtemelen yalnız kalmaktan. bizim yok iyiyiz biz.
    introvertler popüler kültürden neeeeeeeeeeefret ederler.
    evet nefret ediyoruz, o sizin özentilik ile yaptığınız her türlü aktiviteden, paylaşımlarınızdan, trend olan bişeyleri satın almanızdan, gösteriş yapmanızdan, toplumun gösterdiği yoldan gitmenizden, genel geçer kuralların uygulanmasından, herşeyden nefret ederiz. aykırı olabiliriz ama garip değiliz.

    8)introvertler nerdlerdir
    introvertler kendi dünyalarında yaşar, sahte bile olsa extravertlerin yaşadığı mutluluğun sebebini anlayamazlar.
    kendi dünyamızda çok daha eğleniriz ki biz, kendi kendimize konuşur, olayların nasıl yaşanacağı hakkında düşünüp yorumlar yaparız,
    hayaller kurarız ve bunların hepsinin gerçekçilikten daha iyi olduğunu düşünürüz.

    9) introvertler rahatlamanın veya eğlenmenin yolunu bilmiyor.
    -hafta sonları çeşme'de kafe pi'de takılmıyorum diye,
    -havuz başında ayak capsi yollamıyorum diye,
    -iş sonrası eve gidiyorum diye,
    -berkecanların/merveeeelerin doğum gününe gitmiyorum diye,
    -kop kop ortamlarında bulunmuyorum diye,
    -arabayla oturup gezmiyorum diye,

    eğlenmenin yolunu bilmiyorsam, ben gerçekten ölü bir insanmışım arkadaş.
    bu yaptıklarınız bana o kadar nefret dolu geliyor ve beni yoruyorsunuz ki bunları şuanda düşünürken bile yoruldum resmen eve gitmek istiyorum.

    10)introvertler kendilerini düzeltip birer extravert haline gelebilirler.

    siz kendinizi düzeltseniz de toplum gerzekliklerinden uzaklaşıp düzgün birer insan olsanız nasıl olur acaba?
    biz mi değişikmişiz? yok artık.

    bi de sizden şunları istiyorum çok fazla bişey değil cidden.
    teşekkürler.

    http://www.digitalmomblog.com/…overted-children.jpg

  • bildiğin türk milletine benziyor.

    birden saldırınca taş gibi oluyor. yavaş yavaş çaktırmadan elini sokunca dibine kadar girebiliyorsun.

  • dil ve alfabe arasındaki farkı bilmeyen, hadi onu geçtim harf devrimindeki geçiş döneminde gazetelerin hem arap alfabesiyle hem latin alfabesiyle çıktığını bilmeyen, insanların eğitilmesi için seferberlik ilan edildiğini bilmeyen...

    kısacası hiçbir şeyi bilmeyen cahil bir adamın lafı.

  • tersi "muhammed yok, mekke yok" ise düzü "muhammed var, mekke var" demektir. o zaman bu mantıkla tüm mümin'lerin kasa kasa coca cola içmesi gerekir...

    (bkz: cevab veremedi)

  • (bkz: hazır mıyız arkadaşlar)

    gene yüzlerce kişiyi söğüşleyip amacına ulaşacak kızdır. iyi alıştılar amk. yurtdışında sıradan bir okuldan kabul al, parayı millet versin sen de abd'de iki sene o bar senin bu kafe benim elin conileriyle sefa sürüp instagram'da like kas. memleketin diğer çocukları da okul bitince işsiz kalıp öğrenim kredisi borcunu nasıl ödeyeceğini düşünsün.

  • başıma gelen bok gibi durum…

    2 gün önce evlendik, çıkıp tatile geldik.
    tamamen tesadüf eseri zaten şüphelendiğim bir kadınla aldatıldığımı öğrendim.

    hayatımda hiç bu kadar boktan, anlamsız bir durumun içinde bulmamıştım kendimi.
    bir insan hayatındaki insanı hem aldatıp hem neden evlenir? 2 gün geçmişken alınan ayrılık kararı ailelere nasıl açıklanır? peki ya aldatıldığım günler… anlar… iş çıkışı yorgun argın sırf düzen otursun diye eve iş yapmaya gittiğin anlarda bile evleneceğin insanın o’nunla olduğunu, seni aldattığını öğrenmek… bilen bir ton insanın olduğunu görmek… onların da nikaha gelmesi ve sana acıdılar mı arkandan mı güldüler düşünürken kendini düşünceler arasında kaybetmek… seni aldattığı anlarda saf saf hazırlıklarla ilgili bir şeyler gönderip sorduğunu fark etmek…

    hayatımda daha büyük kötülük, daha büyük kalpsizlik çok az görmüşümdür. daha bir konfor alanımın bile olamadığı evden 900 km uzakta, evsiz ve kimsesiz stresten gebererek kalakaldım. ailelere açıklamak… 2 gün önce kutlama yaptığın insanlara açıklamak… sonra hop bir anda tekrar hatırladığın ‘salak yerine konmuşluk’ duygusu.

    kimseye açıkça bahsedemiyor olmak, bir sevdiğine sarılıp haykıra haykıra ağlayamamak…
    gerçekten delirmelik bir şeyin içine insanın hayatındaki ‘en mutlu günleri’nden birinde düşmek benim gibi güçlü geçinen biri için bile çok dağıtıcı, çok çok zor bir şeymiş.

    allah iyi insanlarla karşılaştırsın duası bu insanlar yüzünden var. keşke beni de allah iyi insanlarla karşılaştırsaydı da bu duyguların altında ezilmek nasıl bir şey hiç bilmeseydim.

    ekleme: öncelikle yazılan destek mesajlarına ve entrylere teşekkür ederim. dönemiyorum ama okuyorum. entrylerde de mesajlarda da nasıl öğrendiğim sorulmuş: bilen, masamıza oturmuş bir arkadaşının kendisine attığı ‘silmenin unutulduğu’ bir mesaj sayesinde öğrendim. deştim, dahasını öğrendim.

    “şüphelendiğin biriyle neden evlendin” diyenlere ne diyebilirim ki çok haklılar.

  • kimsenin bir başkasından öğrenmediği, genetik kodumuzda bulunan içgüdüsel bir davranış..