bipolar bozukluk 2

• tanı koymak çok zordur. ergenlikte ergenlik, ilerleyen yaşlarda da karakter özellikleri ile karışır.
• daha hızlı döngü daha fazla suisid ile ilişkilidir.
• kadınlarda daha sıktır.
• depresyon dönemleri bipolar bozukluk 1'den daha uzun sürer ve daha çok yer kaplar. mani yerine ise hipomani vardır.
  
  bu türde hızlı döngü^* bipolar 1'dekinden çok daha fazla görülür, bu yüzden de duygudurum bozuklukları arasında en yorucu, tüketici olanı sayılır. intihar oranı da bipolar 1'den ve majör depresyondan daha yüksektir.
  
  doğru teşhis ve doğru tedaviye en çok ihtiyaç duyan bozukluklardan biridir yani.
• (bkz: borderline kişilik bozukluğu/@limon kimyon zorro)
• buna siginip her turlu boku yiyenlere gicigim, isine geldigi gibi evir cevir kullan ooooh ya
• mani yerine hipomani durumu yüzünden teşhisi daha zordur ki teşhis için bu konuda uzman bir psikiyatriste muayene olmak kişiyi daha önce hiç bir zaman girmediği mani nöbetine girmekten kurtarabilir.
  
  internetten ve/veya kulaktan dolma bilgilerle kişinin kendi kendisine teşhis koyması o kişinin bipolardan ziyade cahil olduğunun göstergesidir ve cehalet bipolardan çok daha kötü bir durumdur.
• bipolar 2 bu iki kutuptan depresyon kısmının süreç olarak çok daha fazla gözlendiği şeklidir, lityum içerikli valprot tarzı ilaçlar ve ileri vakalarda ekt tercih edildiği de olur çünkü bu bireyler kendilerine zarar vermeye intihar etmeye eğilimli olurlar.
  aile yakınları bu bireylere her daim yardımcı olacağının güvencesini verebilmeli onu desteklemeli hastalığı kabullenmeli bireye onu oyalayacak uğraşlar bulabilmeliler ve yakınları bu hastalık sebebiyle asla bireyi suçlamamalılar, evet bu bireyler kendilerini genel olarak güçsüz hissedecek sorumluluk almak istemeyecektir ama özellikle bipolar 2 hastalığına sahip bireylere değerli olduklarını hissettirmelisiniz.
• muhtemelen sahip olduğum hastalıkmış.
  
  hipomani dönemleri benim hayatımda büyük duygusal travmaların sonrasında gelişip 4-5 ay kadar sürüyor. bu dönemde aşırı enerjik neşeli ve sosyal oluyorum. bu durum bipolar bozukluğun mani/hipomani döneminden beklenen şeydir zaten.
  
  beni asıl şaşırtan hipomaninin ardından gelen depresif evre. bu evrede hipomanide yaşadığım her şeyden büyük utanç ve pişmanlık duyuyorum. büyük bir suçluluk duygusuyla kendimi yiyip bitiriyorum. bu evre bittikten sonra dönüp baktığımda aslında çok da uç şeyler yapmadığımı gördüm(bipolar bozukluk 2 de mani değil hipomani olduğundan çok büyük aşırılıklar yaşamadım) aslında pişman olunacak bir durum yokmuş. suçlu hissedip kahrolmaya da. ama o dönemde bunu idrak etmek imkansız oluyor. depresif evrenin benim için başetmesi en zor olan iki duygusundan biri bu pişmanlık hissiydi. bu his yüzünden kendimi değersiz hissediyordum. diğer başetmekte zorlandığım duygu ise yaşamanın anlamsız hayatın bir anlamının olmadığı hissi ki bu da zaten depresif form süreçlerin hemen hepsinde görülüyor.
  
  bu hastalıkta hipomani/depresyon döngüleri çok sık görülüyormuş. benim durumumda 25 yılda sadece 2 hipomani/depresyon evresi yaşadım ikisi de duygusal travmaların ardından geldi. sürekli yaşayan bir insanın intihardan uzak durması gerçekten mümkünmüş gibi durmuyor. eğer kendinizde böyle dönemler gözlemliyorsanız lütfen bir psikiyatriste başvurun. süreç daha başlamadan uygulanan proflaktik duygu durum düzenleyici grubu ilaçlarla normal hayatınıza devam etmeniz sağlanabilir.
• insanı kanser eden bir hastalıktır. psikolojik bir rahatsızlıktır. yalnızca bu hastalıktan müzdarip olan bireyi değil çevresindeki kişileri de etkiler maalesef. gidin bu hastalıkla ilgili belirtileri okuyun ezberleyin sonra çevrenizde bu belirtilere sahip olan insanlardan uzak durun demek bence kişiye verilebilecek en büyük tavsiye. çünkü bu hastalığın tedavi yok ya da çok zor.
  
  genelde bu hastalığın pençesinde olan bireyler kadın oluyor ve bir ton ailesel sorunlarla boğuşuyor. bir girdap misali kendi içinde boğulurken ailesi ve sevdiği kişi de maalesef bu manipüle ediyor. kişi bir ton olayların içinde karışıyor sonra aradan kısa bir zaman geçince "özür dilerim pişmanım" diyebiliyor.
  
  tabi bu esnada sizde kendinizden geçip, türlü türlü streslere teslim oluyorsunuz. sevgi bu hastalığa sahip bireyler için iyi bir reçete olabilir mi, bilmiyorum ama yüzme bilmeden denizde çırpınmaya benzer.
  
  bu rahatsızlığa sahip olan bireyler genellikle bu olayı reddeder ya da iş okul kariyer meselerinde sıkıntı çıkmasın sicilime işlenmesin diye maskeler.
  
  bu rahatsızlığa sahip olan bireyler, lütfen psikiyatriye başvurun. tedavisini olmaya çalışın.