mukemmel mutsuzluk

• şahane bir keder, olağanüstü bir teessür, benzersiz bir depresyon, eşi benzeri görülmemiş bir tasa oluyor da mükemmel mutsuzluk niye olmasın? hem büyük ozan şiirini bile yazmamış mı? bilmiyor musunuz, boşverin üzülmeyin, bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıp. gelelim mükemmel mutsuzluğa, siz savcı esra'ya filan bakmayın, hani behzat'a "biz de mutsuz olalım" demişti de olay çıkmıştı ya... bu işler o kadar kolay değil. mutluluğun resmini filan da boşverin. mutsuzluğun resmini yapmak olanaksızdır asıl. insanoğlunun mükemmel mutsuzluğunun tanımını nasıl yapacağız peki? kodlarımız öyle dostlarım. genetik, biyolojik, sosyolojik, psikolojik kodlarımız öyle... doğamız mutsuzluk üzerine tanımlanmış. an an gelen mutluluklarımızı tersine çevirmekte üzerimize yoktur. en yetenekli olduğumuz konuların başında bu gelir. üretmek, çoğaltmak, katkıda bulunmak, anlamak, kutlamak, sevinmek filan değil; yıkmak, bozmak, darmadağın etmek, çözümsüz bırakmak... en başta kendimiz, kendimize düşmanızdır. başkalarının bir şey yapıp bozmasına gerek bile kalmaz çoğu zaman. atalarımız boşuna dememiş: insan ne yaparsa kendine yapar, diye. en iyisi şu entry'den sonra kendinize barış elinizi uzatın, kendinizle tokalaşıp anlaşın... bak hâlâ duruyor orada, ne bekliyorsun, alooo, sana dedim, heyyyy!