• iç ses: veee evet - gitti.

    tabi heyecanlı heyecanlı değil, üzüntülü ve bu gerçeğe kendini inandırmaya çalışır gibi bir tonda. birkaç defa yaşamışlığım vardı, birisi bir daha görüşemesek daha iyi olur diyen özel bir arkadaş, birkaçı da üniversiteden sonra bir daha görüşemeyeceğimizi bildiğimiz kişilerle.
    sonrasında bu kadar mı demek, böyle kolay ve basit olmamalı da deniyor bu hissi yaşarken.
  • memleketten dönerken anneannemle her vedalaştığımda bu duyguyu yaşıyorum. doya doya bakıyorum ve asıl üzüldüğüm şey artık o da anlıyor benim bakışlarımı ve ben bok gibi hissediyorum bunu ona yaşattığım için.

    her seferinde bu belki son diye bakmak mı daha zor yoksa son bir kez daha bakabilseydim demek mi bilmiyorum.
  • sevdiğini son kez gördüğünü bilmek mi daha zordur,
    son bir kez görememek mi ?
  • bunu iki kez yaşadım, biri annemde, ikincisi babamda, doktor veda edebilirsiniz dedi ve yoğun bakıma girmemize izin verdi kardeşimle.
    o anki acıyı tarif edemiyorum. daha sonra kalbine atılan kağıt kesiği gibi, o an başlayan ve bir daha hiç dinmeyen bir sızı bırakıyor geride.
  • birini son kez gördüğündeki duyguyu anlatabilmek için kafanda kurgulamış olman gerekir. birini son kez görmenin verdiği acıyı en güzel yaşatan olay, bundan haberinin olmadığı zamandır. yani içinde kırılanlara, söyleyemediklerine, anlatamadığın o tarifsiz duyguya son kez gördüğün kişinin hiçbir zaman tanıklık edememesidir üzen.
  • aşık olduğum ama yürütülemeyen bir ilişkinin bitimiyse içimden ahmet kaya'nın sesi yükseliyor "seninle bir bütün olabilirdik...hoşça kal gözümün nuru,hoşça kal..."diyor inceden.
    sevdiklerimin ölümündeyse içimde, karnımda kocaman doldurulamaz bir boşluk, bir eksik kalmışlık hissi.
  • benzer bir durumla ilgili şöyle bir şey okumuştum; "hayatınızın bir noktasında sen ve arkadaşların oyun oynamak için son bir kez sokağa çıktınız ama hiçbiriniz bunun son kez olduğunu bilmiyordunuz."
  • birini son görüşün olduğunu bilmeden veda etmekten daha az acıtan bir duygu olduğu kesindir.
  • iki kere yasadim.
    birinde asik oldugum kisiyle son gorusmemdi kavga gurultu en sonunda siktir git hayatimdan gibi cumleler kuruldu karsilikli. gitti ve bitti.. simdi cocugu var binlerce kilometre uzakta. arada ruyamda gorurum.

    ikinciside, ablamin esini yogun bakimda son gordugum an. ablam kocasina son kez veda konusmasi yapti filmlerdeki gibi. daha kucuk cocuklari var 2 tane. hep kendimi tuttum guclu moralli gozukmeye calistigim bi surecti dayanamadim koyverdim kendimi. enistemin kardeside cikti gitti odadan kotu oldu.

    nitekim hayatin gercekleri. caresizlik. gonul isterki sevdiklerimizle uzun yillar bir arada gecirelim fakat bazen hayat onlari bizden aliyor ve geri vermiyor. nerden actiniz bu konuyu simdi.
  • ölümse burukluk, gerisi ise git gör bahane üretme...
hesabın var mı? giriş yap