cenaze evinin yemek dağıtması

• türkiye'de oldukça yaygın olan, cenaze evini ölüm acısına ek olarak gereksiz telaşa sevk eden çok kötü bir adet. bu adetin yanlış olduğunu düşünen bazı cenaze sahipleri mecburen, ele güne karşı ayıp olmasın biz geri kalmayalım diye definle ve beraberindeki acıyla birlikte gelenlere ne ikram edelim, pilavı ayranı nereden temin edelim telaşına düşerler. çevrelerindeki bazı eş dost akraba bu işleri üstlense de yarattığı maddi külfet bile ayrı bir dert kaynağı olabilir cenaze sahiplerine...
  
  ayrıca, ölü evinin yemek dağıtması geleneği din kaynaklı da değildir. islamiyete göre makbul olan cenaze evine destek olmak, mümkünse yemek götürmek ve acılarını paylaşmaktır. kısacası, cenaze evinin yemek dağıtması yanlıştır.
• binlerce yıldır tüm yakındoğuda uygulanan bir ritüel. şimdi nispeten daha kolay, demir çağda mezarlık alanında defin işlemiyle beraber verilirmiş ölü yemekleri.
• benim bildiğim cenaze evine yemek götürülür. hatta helva kavrulur genelde komşular getirir falan. ev sahibinin ikramlık çıkarması biraz saçmaymış. mantığa ters yani.
  o değil de, batı kültürünü genelde çok sevmemle beraber bu adamların, cenazeden hemen sonra şarap eşliğinde ölü evinde kokteyl havasında partilemesini hiç anlamamışımdır. yani tamam ölüm konusunda son derece metin oluyolar, çok cool ve olgunlar, bizim gibi feryat yok, figan yok, milletin sinirlerini bozmak yok, eyvallah anladık da hani ölüyü hemen gömdükten sonra da ne bilim... biraz garip.
• cenaze evinde toplanan uzak-yakın akrabalara, eşe dosta, konu komşuya yemek vermektir.
  
  çoğu zaman ev yemeği de değil, pide-ayran şeklindedir. üstelik artık, belediyeler bu organizasyonu üstlenmeye başlamıştır.
  
  bu insanlar genellikle akşama kadar süren cenaze öncesi başsağlığı dilenmesi, cenaze töreni ve defin işlemleri süresince bir şey yemezler.
  
  yapılan ikram, acı günde yalnız bırakmayan dostları aç bırakmamak içindir.
• saçma sapan bir adet. daha sevdiğini yeni toprağa vermişsin ardından kıymalı pide yaptırıyorsun falan. he aç olan vardır yakın akrabaların falan mutfakta verirsin yemeğini doyurur karnını. 60-70 tane pide yaptırmak ne lan hemen cenazenin ardından.
• benim bildiğim cenaze evine yemek getirilir ama sizin oralar nereler pek bilemedim. hatta sebebi vefat eden kişinin ailesi o üzüntüde yemek ile uğraşmasın diye. bir ay yetecek kadar erzak getirildiğini bilirim bizim oralarda.
• bugun bir akrabamizin cenazesi vardi. sanki bir kutlama yapiliyormuscasina cenazede pide-ayran-tatli ve cikolata dagitildi.
  
  cenazeden sonra birkac gece cenaze evinde kadinlar okuma yaparlar. bu aksam okumadan sonra kadinlara dagitilan seyleri sayiyorum; kulotlu corap, cikolata, topkek, meyve suyu, lokum, kuru kahve.
  
  gosteris icin daha neler yapilacak bilmiyorum
• önceden cenaze evine yemek götürülürdü sebebi de, cenaze evinde ateş yakılmaz geleneği idi. hatta çay bile pişirilmezdi komşular demliklerle çay getirirlerdi. taziyeye gidenler de mutlaka paketle çay veya şeker götürürlerdi.
  zamanla bu gelenek cenaze sahibinin bir yükümlülüğüne dönüştü. insanlar acısını mı yaşasın millete yemek yetiştirmek için mi uğraşsın. aynı zamanda büyük de bir maddi külfet. cenazede yemek vermek için kredi çeken cenaze sahibi bilirim.
  düğünümüz de cenazemiz de gösterişe dönüştü.
  
  edit: cenaze sahibi sadece üç, yedi ve kırk mevlidinde yemek verir. bazıları elli iki mevlidini de yapar. ben çocukken cenaze evlerine komşular kahvaltıya kadar götürürlerdi. çayı bile demleyip verirlerdi. cenaze evinde ocak, ateş yakılmaz diye. 40 gün televizyon, radyo açılmaz. kırkı çıkmamışsa henüz ve komşulardan biri de söz, düğün, nişan yapacaksa gelip cenaze evinden izin ister, onlar acılıyken eğlence yapmayı ayıp gördükleri için. cenaze sahibi de "ölüm de allah'ın emri, evlilik de allah'ın emri" der izin verirdi.
• eskiden,mahallemizde cenaze olduğunda saygıdan televizyon açmazdık.acınız acımızdır mesajı verir.cenaze sahiplerini sabaha kadar yalnız bırakmazdık.
  şimdi,pide ayran verilmediği için mırıldanan bir kitle olduk.
  nereden nereye
• anadolu halkı arasında çok yaygın bir adet. böyle bir adet bana saçma geliyor anlatmaya kalkınca da "vay sen geleneğimize mi karşı geliyorsun, kolukomşuya rezil mi olalım, rahmetli adına hayır yapmayalım mı felan filan" gibi cümeleler ile hücum ediyorlar.
  
  gelenek var gelenek var, böyle gelenek mi olur arkadaş, gelenek dediğin güzel kültürel faatliyetlerin devam ettirilmesidir. bu tamamen adam kekleme. kasap et derdinde koyun can derdinde, sırf yemek için cenazeye gelenleri biliyorum.
  
  komşulara, çevreye rezil mi olalım? niye rezil olasın kardeşim, zaten normal zamanda toplumsal hayatta nasılsan seni hep öyle bilecekler öyle anacaklar. asıl komşuların senin için yemek vermesi, dağıtması lazım. kötü gününde yanında olmalı.
  
  rahmetlinin son hayrını yapmayalım mı? yap kardeşim yap da adam gitmiş artık, ne yaptıysa bu dünyada kendisi için yaptı zaten. mezarda "aa bu arkadaşın ardından yemek veriyorlar şimdi, hadi şunu es geçelim" mi diyecekler? rahmetli arkasından bıraktıkları ile sevabını almaya devam eder zaten, hayırlı evlat bırakmak gibi, okul, camii, çeşme, köprü vs vs gibi şeyler bırakarak da kendisine sevap gider ve hayrı devam eder zaten.
  
  kısacası saçmadır, gereksizdir, cenaze sahibini zor durumda bırakmaktadır.