• az önce twitter'da karşılaştığım sinir bozucu olay link

    olay şöyle, çocuğun izmir'de mühendislik okuma gibi bir hayali var ve bunun için 20k sıralama yapıyor ve nihayetinde izmir'deki bölümleri tercih ediyor.

    ancak ailesi son dakikada gizlice sisteme girip tercihleri değiştiriyor ve evden ayrılmasın diye yaşadıkları ildeki üniversiteleri tercih ediyorlar, çocuk da bunun üzerine evden kaçıp ailesine küsüyor tabiki.

    yemin ediyorum yapılabilecek en büyük ihanetlerden birisidir bu hem de bu ailenden tarafından yapılmışsa, 1 yıl boyunca o kadar emek verip çalış çabala, sonrasında ailen gelip böyle bir şey yapsın, türk aileleri cidden evlatlarına saygı duymayı bilmiyorlar, ömür boyu kendilerine bağlı olmalarını bekliyorlar, psikopatlıktır bu.
  • ben az önce ne okudum ?!
    başlıktaki aile kelimesini kaldırın bence böyle aile mi olur ?
  • allah akıl fikir versin dediğim aile. kınamıyorum, sadece yaptığım şey neye yol açar diye düşünebilsek keşke. söz konusu delikanlı sonraki sene tekrar çalışsa kolay değil o sıralama. çalışmasa al sana bir ömür nasıl berbat edilir.
  • türk ebeveynlerin çocuklarına karşı saygısızlığı kendilerine hak görmeleri inanılmaz sinirimi bozuyor. bu tip cahil anne babalar yüzünden çocukların ne kendine saygısı kalıyor ne etrafına. kişisel alan, karşındakine saygı gibi olgular gelişmiyor. üzülerek söylüyorum türk insanının empati becerisi primat seviyesinde.
    senin planını, hayalini hiçe sayıp kendilerini senin efendin gibi görüyorlar. konu kendi hayatınken bile senin ne düşündüğün umurlarında olmuyor. onların dediği olmazsa sana karşı kullanabilecekleri her tehdidi kullanıyorlar.

    üniversitede bir süre yanında kalmak zorunda olduğum şizofren(!) teyzem farklı farklı bahaneler ile kargolarımı açar, telefonumu kurcalar hep ne yapıyorum ediyorum gözetlerdi. kapımı kapatmama bile tahammül edemez essin diye açıyorum diyip çat kapı girip açardı. eve geldiğinizde kargolarınızın karıştırılıp açıldığını görmek gerçekten çok sinir bozucu. bunca yıl geçti hala teyzemden tiksiniyorum. gerçekten allah sabır versin çocuğa
  • bir arkadaşımın dayısı kızı izmir’den erzurum’a sürmüştü *
  • ailenin maddi gücü çocuklarını şehir dışında okutmaya yetmiyor ise anlayışla karşılayabilirim, büyük şehirlerde kira+cep harçlığı+beslenme+ıvır zıvır derken orta halli ailelerin kaldıramayacağı yükler olabiliyor bunlar, sonuçta ülkede yurt işi de sıkıntılı. bir de geçmişinde madde bağımlılığı hikayesi varsa aileye yine hak veririm. yok eğer sorun bütçe sorunu değilse, çocuk da ortalama bir tipse cidden o çocuk artık ailesine bir daha zor güvenir. aile mantık yolu ile ikna edemez evlatlarını, üzücü bir travma kalır geriye.
  • türk aile yapısının özetidir
  • keşke karşılarına alıp "bu şehirde kalmanı istiyoruz, seni şehir dışında okutacak gücümüz yok" deselerdi.
  • üniversite okuyacak yaşa gelmiş gencin artık ailesinden uzaklaşması, sorumluluk bilinci kazanması gerekir. evladının özgürlüğünü böylesine bencilce kısıtlayıp bir de pişkin pişkin “iyiliğin için yaptık” diyebilmek de yüzsüzlüğün daniskası olmuş. zaten bütün yılını sınava çalışarak geçirmiş, olabildiğine yıpranmış çocuğun arkasından böyle bir iş çevirmek nedir amk?

    dipnot: merkezi yerleştirme puanıyla yatay geçiş sayesinde seneye de girebilir istediği yere (herhangi bir şart aranmaksızın) ama mental sağlığı ne kadar elverir orasını bilemem.
  • bu nasıl iştir, bizim zamanımızda biz ailemizden gizli tercih değiştiriyorduk. ailem de öğrendiğinde bıyık altından gülerek kızmıştı. ne şanslıymışım
hesabın var mı? giriş yap