• yıllardır sahip olduğum problem. genel bir davranış bozukluğu olduğunu öğrendiğim iyi oldu, sanırım düzeltmek için çalışmalara başlayabilirim, gerçi parmağım kalmadı pek.
  • her yıl yeniden karar verip kendime hakim olmaya çalışıp bu sıkıntımı düzeltmeye çalıştığım rahatsızlık. eskiden kesinlikle çok daha ciddiydi. tırnak kenarlarım kan içinde gezerdim ve acısı bana zevk bile verirdi. gerçi şu an yine soysam derimi ve kanasa zevk alıyorum, öyle garip bir şey. anafranil kullanmaya başladıktan sonra azalmıştı ve sonra tekrardan biraz geri döndü ama artık hiç eskisi kadar kanatma, koparma yapmıyordum. bir yıl geçti kullanmayı bırakalı o ilacı da, arada hep derim özletiyor kendini diye ama yeterli sanırım kullanmış olmam. şimdi yine karar verdim ve ellerimi zor tutuyorum yememek, koparmamak için. arada bepanthen sürüyorum hızlıca iyileşsin de onları güzel görmek gaza getirsin daha da. 3-4 gün oldu bu kararı vereli ama böyle bir rahatsızlığı olan için çok zor bir şey gerçekten. karar vermeme rağmen kendimden habersiz bir şekilde yolduğuma şahit oluyorum ve öyle bırakıyorum, refleks gibi bir şey olmuş bende. bir şeye odaklandığımda veya kafama taktığım bir şeyi düşünmeye daldığımda ben ben değilim, farkına varamıyorum bile.
  • uzun zamandir yaptigim, siklikla parmaklarimin kenarini kanatana kadar durmadigim, iyilesmelerine firsat vermeden yeniden devam ettigim huy. bugüne kadar huy diyordum ama bugün googleladim ve gördüm ki obsesif kompulsif bozuklugun isareti bir hastalikmis. kisi kendini rahatsiz, stresli, baski altinda hissettiginde artan ve her psikolojik rahatsizlik gibi stres faktörünü ortadan kaldirinca düzelen lanet bir sey. su entryi girerken bile bir yandan kopariyorum. psikolojik faktörleri kenara koyarsak yok mu bir tedavi ya da en azindan etkili bir uzak durma yöntemi?
hesabın var mı? giriş yap