ekşi itiraf

• uzun bir aradan sonra cosmic love dinleyince bütün dengem alt üst oldu - he olmayan şey nasıl alt üst olur orası tartışılır tabii - halbuki kendime yasaklamıştım bu nalet gelesi güzel şarkıyı. temmuz ayıydı, gece 2ye falan geliyordu, sıcaktan uykum kaçtığı klasik gece uyanıklıklarımdan biriydi işte. şarkıyı dinleyerek sayfalarca yazmıştım en derinlerimi en kuytu köşelerimi... yazdıklarımı iki kişi okudu, ikisi de sen değildin. zaten sonra ne şarkıdan hayır geldi ne de yazılardan.
  
  hazır dengemin ağzına sıçılmışken, elim ayağım titriyorken gidip bir de üstüne july çakayım. çivi çiviyi söker.
• hiç çalışmak istemiyorum sözlük. saat kaç oldu, sallıyorum iki gündür zaten. yarın toplantı var. işi yetiştirmem lazım ama is te mi yo rum
• bazı insanlar çok mu görünmez?! yok gibi...
  sessizliği, geride durmayı, görünmezlik mi biliyorsunuz siz? yoksun sen!
  yaklaşmayı denemek istemiyorsunuz bile...
  çünkü o görünmezlik halleri, onun zırhı sanıyorsunuz. ya yanılıyorsanız, yanılıyorsak...?
  görünür olmak, belki adımları hızlandırıyor. ama görünmezliğe de şans vermek gerek... kalp ki bedenin altında...
  yokluğum varlığıma armağan olsun!
• bütün ergenliğimi "kimse beni anlamıyor" diye geçirdim. halbuki biri karşıma geçip "ben seni anlayacak o insanım" dese, anlatacak ufacık bir şeyim bile yoktu. iyi ki karşıma öyle biri çıkmamış aqwjpehrtj.
  
  (bkz: 25 mart 2018 şükredecek bir şey bulmak için ergenliğime inmek zorunda kalmam rezaleti)
• çocuklara katlamamam herhalde benim mesleki deformasyonum olacak. ağlayan ve bağıran bile değil o ihtimali gördüğüm çocukların olduğu ortamlardan hızlıca kaçıyorum, bu yüzden oturduğum mekanı bile değiştirdiğim oldu, evet.
• bu belirsizlik ne zaman bitecek?
• bir an,
  yalnızca bir an,
  hayallerimdeki gibi olsa ya...
• şu sıralar hayatımda yaptığım hiçbir şeyden keyif alamıyorum sözlük ve bundan nasıl sıyrılırım bilmiyorum.
• renkli olan tek şey çoraplarım. kendimi grey's anatomydeki meredith gibi hissediyorum. onun tabiri ile "dark and twisty".
• son 20 gündür inanılmaz yoğun geçen bir döneme girmiş bulunmaktayım. kendime ve sevdiğim insanlara zaman ayıramazken, yapmak istediğim bir çok projeyi de ertelemeye başladığımı farkettim. bir de şu askerlik muhabbeti başladı ve kaçak duruma düşmeden (ki yaş itibari ile düşmüş oluyorum istinasız) bir şeyler yapmam gerekiyor. hee unutmadan tek başıma alamayacağım kararların ötesinde bir duruma da düşmüş olabilirim, her neyse sanırım 24 saat şu zamanlarda bana yetebilecek gibi durmuyor.