evlenecek erkek bulmanın gittikçe zorlaşması

• kusura bakılmasında size iyi olduğunu düşünmeye başladım giderek. kendimle stabil bir mutluluğu olan hobi sayılan bir uğraşı profesyonel olarak meslek edinen mutlu bir insan(dım)
  
  16 yıllık bir eski arkadaşın yıllar sonra çıkıp gelmesi ve bir nefeste nişan kararının alınması ile kendimi kızı isterken bulmuştum. (aynı gün doğumluyuz, aynı memlekette doğmuşuz, yıllardır birbirimizi ara ara sohbet etsek, aynı lisede okumuş olsakta tanıyoruz fln onun açısından herşey muazzamdı. ikimiz de farklı branşlarda sanatçıyız çocuğumuz olursa, 100% ya da vinci ya mozart olacak herşey kusursuz yani)
  
  ve sözlendikten bir kaç ay sonra, nişanda neden istediği valizin alınmadığını, kendisine babasının annesine gençliklerinde yaptığı gibi her hafta çiçek alınmadığından dem vurur oldu. bir kere kendisine bağırmadım, ne yalan ne aldatma işin içine asla katmadım. ancak ben sırf bir valiz davasından, annesi ile babası arasındaki ilişkinin benzeri bir evlilik beklentisinden terk edilip yüzüğü atıldım. evlenecek erkeği bulduğunuz da acaba siz de evlenilecek kadın mısınız diye biraz aynaya bakınız derim.