a la recherche du temps perdu

• nihayet bitti. 3133 sayfa boyunca proustun hayal dünyasında dolaştım. onun muhteşem tasvirlerini ağzım açık okuyup hayran kaldım. okudukça kendime ve çevreme ne kadar az dikkat ettiğimi fark ettim. proust bize zamandan bağımsız görsel bir derya bırakıyor. onun dediği gibi onun okuru olmaktan çok kendi kendimizin okuru olursak biraz daha onun hayal dünyasını ve yaratıcılığını özümsemiş olabiliriz.
  bu muhteşem yapıta son cümleyle veda edelim.
  "insanlar yıllara dalmış devler misali, yaşamış oldukları, sayısız günden oluşan, birbirinden uzak dönemlerin hepsine aynı anda değerler."