annemin sandığı kadar mutlu değilim

• hem öyle hem değil.
  
  evet belki annemizle en derin depresyonlarımızı ve varoluşsal kaygılarımızı konuşmuyoruz. konuşanlar vardır elbette onları tenzih ederek söylüyorum. ama öte yandan o göbek bağı da kolayına kesilip atılmıyor.
  
  geçtiğimiz yıllarda kişisel rekoruma gidecek uzunlukta bir ilişki yaşamıştım ve partnerim bey çok sosyal olduğundan bir anda ailemin içine girmişti. hem de adı melek olmayan anneme "melek anne" diye seslenecek kadar. ayrıldığımız vakit bir süre anneme söyleyemedim. artık başarısızlık korkusu mu, annemi hayal kırıklığına uğratmama isteği mi nedir tam olarak bilmiyorum ama işte bir ay kadar geçiştirdim annemin onunla ilgili sorularını. ve nihayet ayrıldığımızı söylediğimde, benim her şeye aşırı kaygılı tepkiler vermesi ile ünlü annem "olsun çocuğum, zaten hayatını kolaylaştırmıyordu, zorlaştırıyordu. eminim böylesi hayırlı olmuştur" dedi.
  
  o vakit anladım, bazen kendi sandığımızdan çok fazla annemiziz.