nutella

• nutella, çocukluk yıllarımda çeşmelerden akması için mahallemizdeki yatıra yani soğan dede'ye çaput bağladığım bir tatlıdır. lakin bizim yatır adresi karıştırdığı için nutella olmasa da sonradan sağra'nın sarelle çeşmesi ortaya çıkmıştır. bu konudaki uhrevî telifimi bir yana bırakıyorum. nutella, her şeyden evvel biz almanya'da akrabası olanların dört gözle beklediği bir tatlıydı.
  
  zira 80'li yıllarda nutella yoktu türkiye'de [ya da vardı da biz bilmiyorduk] bu yüzden almanya'daki akrabalar getirirdi. nutella getirmeye programlı tam beş akrabamız vardı ve biz dört kardeştik. o artı değer olan bir tanenin kavgasını ileride uzun metraj yapacağım için anlatmıyorum. şu kadarını söyleyeyim, kardeş kavgası-sınıf mücadelesi-karl marx nedir bilmiyorduk ama artı değerin hakikaten bir çatışma unsuru olduğunu anlamıştık.
  
  devamı gelmeyeceği için yani aslında seneye geleceği için çay kaşığıyla ve de handiyse koklamak suretiyle bitirirdik bu tatlıyı. genelde en sabırlı bendim ve biraz da uyuzluk olsun diye bütün kardeşlerim kavanozlarını bitirdikten sonra bitmemiş nutella'mı çıkarır şerefsizce tüketirdim. kavanozlar ise asla atılmazdı. hâlâ valide sultan onların içinde tuz-karabiber-nane-vegeta filan saklar.
  
  nutella tıpkı clementine, leblebi tozu ve icraatın içinden gibi çocukluğuma vurulmuş bir damgadır. bu da böyle bir anımdır.