dört

• hikayeler anlatıldı'daki "üç" ile başlayan yalnızlığın, hüzün ve kederin, sadece 1 saat içinde hissedilen çaresizlikle insanı nasıl umutsuzluğa, yokoluşa götürdüğünü; boşvermiş bünyeyi besleyen acının bu acizlikte aslında tek çare olduğunu anlatan muhteşem dibe vuruş şarkısı.
  bu şarkıya takılmayıp sözlerinin insanın üstüne üstüne çökmemesi imkansız..
  
  benim için albümün en iyisi, en vurucusu..
  
  bir şarkıya takılmışsan
  üstüne çökmüşse sözleri, yanında hüzün
  ruhuna ucundan dokunmuşsa
  kararmışsa gün gibi aydınlık yüzün
  her telefon çaldığında karşındaki yine bir başkasıysa
  ağlamak, beklemekten çok kolay bir parça bile umut kalmadıysa
  
  ah kaybolan el değmemiş ruhundu kir tutmayan
  ah kaybolan içindeki çocuktu yeri dolmayan
  
  her gece yattığında aklındaki sevgilin değil bir başkasıysa
  ve her şeyi unutup uyumak istiyorsan
  sığınmak için seçtiğin yer rüyalarınsa
  her aynaya baktığında karşındaki sen değil başkasıysa
  ağlamak aldanmak kadar kolay
  kendine bile bakacak yüzün kalmadıysa
  
  ah kaybolan el değmemiş ruhundu kir tutmayan
  ah kaybolan içindeki çocuktu yeri dolmayan
  
  görmüyor musun? kabuk bağlamıyor kanattığın hiç bir yaran
  hiç bir zaman geri dönmüyor kaybettiğin onca insan
  saat dört olmuş arıyorsun çaresini hüznün kederin
  acıdan başka dermanı yok ki boşvermiş bünyenin
  
  (bkz: copy paste değil alın teri)