runaway train

• dave pirner'ın iç gıdıklayan vokaliyle çok özel bir yeri olan soul asylum şarkısı.
  1993 yılıydı. mtv sanırım o zamanlar adı tele on olan inter star'a ait bir kanal üzerinden veriliyordu. grunge müziğin zirve yaptığı yıllardı. runaway train de ben dahil haklı bir çoğunluğun sevgisini, o zamanlar kazandı. müziğin ve vokalin yanı sıra ilk sırayı sözler alıyor. zamanında büyük bir uğraşla tercüme etmeye çalıştığım sözleriyse şöyle:
  
  gecenin bir yarısı seni arar bulurum
  işığı olmayan bir pervane gibi
  yanan bir meşale misali ordaydın
  küçük bir deliği bile kullanacak anahtardım ben
  uyuyamayacak kadar yorgundum
  saklayamayacağım kadar çok sır doluydum
  ağlamayacağım diye kendime söz vermiştim
  tutamayacağım bir söz daha edinmiştim
  bana artık kimse yardım edemez
  çok derindeyim
  çıkış yolum yok sanki
  bu kez kendi yolumdan gerçekten saptım
  
  kaçış treni bir daha geri dönmeyen
  tek yönlü yolda yanlılş yolu seçen
  bir yerlere ulaşmam gerekiyor ama
  nasılsa ne oradayım ne de burada
  gülümsemeyi hatırlamama yardım edermisin?
  herşey hala değecek gibiyken gösterir misin?
  nasıl bu kadar işe yaramaz hale geldim
  yaşam solduran bir gizem sanki
  hiç kimsenin gidemiyeceği yere gidebilirim
  hiç kimsenin bilmediklerini biliyorum
  burada yağmurda boğuluyorum
  elimde kaçış trenine bir biletle
  herşey keskin ve kuru
  gün ve gece, dünya ve gökyüzü
  yinede hiç inanmıyorum
  
  kaçış trenine biletimi aldım bile
  yağmura kahkahalarla gülen deli biri gibi
  dokunamayacağın biraz çıldırmış
  acıyla uğraşmaktan az daha kolay geliyor
  
  kaçış treni bir daha geri dönmüyor
  kaçış treni yolu bölüp geçiyor
  kaçış treni damaralarımda yanıyor
  kaçış ama her zaman aynı görünüyor.