büyükbaba

• ben annemin babasına hep büyükbaba dedim. dede olmak için çok genç ve dinçti. 18 yaşıma kadar, üniversiteyi kazanıp istanbul a gelene kadar onun evinde yaşadım, doydum, oynadım,güldüm, ağladım. annem ve babam çalıştığı için okuldan sonra hep büyükbabamla anneannemleydim. denize ilk büyükbabamla girdim. sonra hep onun omzunda girdim, ta ki yüzmeyi öğrenene kadar. onunla evcilik oynadım ben anneannem mutfakta yemek yaparken. ilkokula başladım, ilk 1 ay annem değildi beni okul bahçesinde bekleyen. büyükbabamdı. okul servisini benle bekleyen gene oydu. yaz tatillerini babamla değil , büyükbabamla orduevi kamplarında, tesislerinde geçirdim. hayvanat bahçesiyle beni ilk tanıştıran büyükbabamdan başkası değildi.
  üniversiteden eve geldiğim ilk yaz yani bu yaz ilk yine onun evine geldim. ama bi değişiklik vardı. sarı beyaz saçları yoktu artık. atatürk e benzeyen kalın kaşları azalmıştı. zayıflamıştı. mavi gözleri buğuluydu. anladım gibi ama konduramadım olamaz dedim içimden. sonra annem söyledi bi köşede , "akciğer kanseri" dedi. "doktorlar 3-6 ay ömür biçtiler". işte o zaman her şey yerine oturmuştu. neden büyükbabacığımın benle telefonda konuşurken ağladığı şimdi bi anlam kazanmıştı.
  "sigara içme "kızım dedi defalarca "bak ben ne hale geldim". "evleneceğin zamanda sabırlı ol acele etme, doğruyu bulana kadar bekle. annenin sözünü dinle". bilmiyordu 6 ay ömrünün kaldığını ama "ben kendimi biliyorum " diyordu. son nasihatlarını veriyodu sohbet aralarında çaktırmadan."keşke " demiş anneme "gelinlikle görebilsem kızımı."
  2 ay dayanabildi kemoterapiye, ölmeden birgün önce yanına gittim, öptü beni belkide hayatında hiç öyle öpmemişti. son busesini kondurdu son kalan gücüyle.
  rüyalarıma geliyor şimdi; geçen bayramda geldi. en sağlıklı haliyle, traş olmuştu kahverengi puanlı kravatını da takmıştı. keşke görebilseydin gelinlikle, keşke bilseydin nasıl mükemmel bir adamla evleneceğimi.
  babamdan çok babamdın.
  rahat uyu; sigara içmedim hiç.