ali baran

• uzun suredir hakkında kimse bir şey yazmamış bari ben hortlatayım buraları. üniversite yıllarımda geleneksel olarak her hafta cuma akşamı düzenlenen rakı şenliğinin vazgeçilmez sanatçılarından biridir benim için ali baran. aşk acım yoktu ama dinlerken sözleri kalbimi sızlatırdı her zaman. şarkılarının sözleri ve sesi çok derinden etkilerdi bizi.
  
  şimdilerde ali baran dinlemiyorum dinleyemiyorum. belki ayda yılda bir daha fazla değil. o yuvarlak masanın etrafındaki ekip ülkenin dört bir yanına dağıldı. artık rakının tadı gibi ali baran da onlarsız daha acı benim için. içim daha fazla sızlıyor dinledikçe eski günlerin hasreti, kalbimin yorgunluğu, günümüzün boş koşuşturması ağır geliyor bana.
  
  bazen diyorum geri dönebilsem o günlere. dersten çıkıp arkadaşın arabaya binsek derdi olan konuşmak yerine direk ali baran’dan gül bahçesi açsa, araba migros’un önüne çekilse alsak nevalemizi benim eve geçip yuvarlak masamızda içmeye başlasak. bazen öğlen içmeye başlar akşam olmadan pert olur bulduğumuz yere sızardık. aramızda bir tanesi içki konusunda ayarsızdı zaten o dürzü bizi ali baran’a alıştırmıştı kendi de nurettin rençber’den ezo’nun hastasıydı kafayı bulduğu an sürekli bu şarkıyı açardı.
  
  özledim o günleri, dostları, hayatımı. geçen günlerin kıymetini bilin, ali baran’ı birlikte kalpten dinleyebileceğiniz güzel dostlar edinin.