güneydoğu anadolu'nun covid başarısı

• bölgeden bildiriyorum, “yokmuş gibi yaşarsan, yok olur” sözünü düstur edinmiş bir topluluk var burada.. işin ilginci, işe yaramış görünüyor..
  
  yukarıda bir başka sevgili suser dile getirmiş, sürü bağışıklığı zımbırtısının da büyük oranda gerçekleştiğini düşünüyorum bölgede.. geçtiğimiz yılın ağustos ayı ortasından ta ki kasım ayı sonuna kadar inanın çevremdeki hemen herkes covid pozitifti.. o kadar ki, elini sallasan covid’liye değil, covid’in kendisine çarpıyordu.. elimi havada şöyle bir “fiiyuuv” yapıp parmaklarımı yaladığımda alıyordum yapışan birkaçının tadını..
  
  hasılı, kalabalık hane popülasyonu ve buna bağlı ortaya çıkan hastaneye gitmeme/gidememe durumudur bunun altında yatan en önemli faktör.. söz gelimi, kurumumda çaycılığımızı yapan bir abimin aktardığına göre, onun yakın bir arkadaşı, covid pozitif çıkmış, kendisinin aynı evi paylaştığı 7 çocuğu bir de eşi var, etti mi 9 kişi tek bir örnekte? bunlardan yalnızca 1’i, o da hastaneye gidip test verdiği için “vaka” sayılıyor.. geri kalan 9 kişi temaslı bile değil resmiyette.. aynı abinin kayınbabası da pozitif çıkıyor test sonucu.. onunla temasta olan, kendisi dahil hiç kimse teste meste gitmiyor.. eşi, dört oğlu, gelinleri, torunları.. nereden baksan 20 kişi.. etti mi 30 kişi yalnızca iki örnekte? bunların haricinde benim şahsen hasta olduklarını bildiğim, doktora falan gitmeyen biiiir sürü insan oldu o süreçte..
  
  işte böyle böyle binler olduğunu düşünüp, hesabınızı yapın..
  
  yani sonuç olarak bu da bir başarı mıdır, bilemiyorum, tartışmalı bir mevzu.. ancak bünyesindeki entry’lerle çokça güldüren bir başlık bu^*, onu belirtmek gerek..