şems-i tebrizi

• mevlana'nın batıni yönünü tamamlayan can dostu. bir anlamda hocası da diyebiliriz. aralarındaki sevgi-aşk ilişkisini anlatmaya sözcükler yetmez. aşağıdaki anekdot fikir verir sanırım:
  
  şems birgün kaybolmuş ortadan.
  mevlana "şems" deyu deyu ağlar olmuş.
  birgün uzun yoldan bir adam gelmiş.
  "şemsi gördüm, şems'ten haberlerim var" demiş.
  adam mevlana'nın huzuruna çıkmış
  ve anlatmaya başlamış
  ipe sapa gelmez tutarsız şeylermiş ama anlattıkları.
  mevlana çıkartıp hırkasını vermiş adama
  "anlamadın mı adam yalan konuşuyordu" demiş yanındakiler
  niye hırkasını verdiğini merak ederek.
  "ben" demiş
  "yalan haberine hırkamı verdim"
  "doğru olsaydı anlattıkları canımı verirdim"
  
  bu durumda lafı kesmek düşüyor bana.