dresden bombardımanı

• teoride doğru bir tercihin pratikte korkunç bir barbarlığa dönüşmesi hikayesidir.
  - öncelikle şunu söyleyelim ki almanya o tarihte savaşı kaybettiğini kabul etmiş falan değildir. henüz ardenler taaruzu biteli bir ayı biraz geçmişti. tüm cephelerde umutsuz da olsa savaş çok kanlı olarak devam etmekteydi.
  - üstelik sovyetler adeta akarak berline koşmaktaydı. bu müttefikler için bir risk oluşturmaktaydı.
  - dresden ise maalesef stratejik bombardıman için uygun bir hedef. şehirde aslında ufak çaplı petrol tesisleri, bazı üretim atelyeleri dışında büyük bir ağır sanayi yok. fakat en az onun kadar tehlikeli bir hedef var. ulaşım ağı. şehir ülkenin farklı noktalarına asker ve mühimmat taşıyan yolların kesiştiği bir noktaydı.
  - işin ilginci tüm hava savunma bataryalarının ruslarla yapılan savaş için sevkedilmiş olması (bunlar daha sonra kara muharebelerinde tanklara karşı da kullanılacaktır) müttefik hava kuvvetleri için çok az kayıp demekti. saldırıda sadece 6 ingiliz uçağı düşürülmüştür.
  
  buraya kadar yazdıklarım bombardımanın ardındaki temel strateji ve ve mantığı anlatıyor. bundan sonrası ise rezilliğin daniskası
  - bir kere hava kuvvetleri hiç öyle yollara falan dalmadan doğrudan insan kaynağını hedef alıyor. sebep de gayet intikamcı hisler.
  - sonrasında özellikle itfaiye araçlarının kasten vurulması gibi daha büyük rezillikler var ki savaşta bunlardan özellikle kaçınılır.
  - evet müttefikler gövde gösterisi yaptılar ruslara karşı, bu onlar için bir kazanç ama bunu daha insani yollarla (savaşta ne kadar insani olunabilirse artık) yapabilirlerdi. zaten ingilizler de yedikleri b.kun farkına vardıkları için daha önce de yazıldığı gibi komutah harris'i harcadılar, defter kapandı. olan alman sivillere oldu.