111 entry daha
  • vaktiyle benim bir erkek arkadaşım -ki hayatımda âşık olarak çıktığım tek insandır ve çok aşırı âşıktım- benim kötü olan maddi imkanlarımı aşırı zorlamamla yürüyen ilişkimiz içinde henüz hiçbir evlilik teklifinde bile bulunmadığı halde "birlikte ev alalım mı" diye ciddi ciddi teklif getirmişti. "şimdi mi, evlenmeden önce mi" diye sorduğumda zeki ve ahlaklı bir insanın bozulması gerekirken o saf saf "evet, ne var ki" demişti. ben de "daha aramızda evliliğin e'si bile konuşulmamışken ve sen benim maddi durumumun kötü olduğunu bilirken böyle bir şey söylemen çok tuhaf, kusura bakma ben böyle bir şeye girişemem" dediğim zaman ise müthiş bozum olmuştu.

    bozulmak başka bozum olmak başka. bu bozum olmuştu, ancak benim ona olan aşkımı ne kadar para harcayacağımla ölçen bir insan böyle bir cevap karşısında bozum olabilir.

    bana "kendini benden daha çok sevmelisin" gibi bir düsturu öğreten, bunu dile getiren de ta kendisidir üstelik.

    bana bunu öğretmek için yaratılmış o. öğrendiğimde işi bitti ve gitti zaten. o öğretmen arkadaşımızın sınavı da demek ki buymuş, böyle öğrenecekmiş hanya-konya mesafesini.
20 entry daha
hesabın var mı? giriş yap