işe gitmek

• her sabah, ama her sabah, ergüder yoldaş ın o nur yüzü ve hayata karşı derin bir nefret ile uyanmamı sağlayan, insanın sınırlarını zorlayan tiksinti uyandırıcı bir iç bulantısı vücut kaşıntısı karın ağrısı, her yüzyılı ve tüm kırılma noktalarıyla medeniyet denen belayı ve modern insan denen şu yaşlı dünyanın görüp görebileceği en çiğ varlığı beynimdeki yüzlerce kılcal damar çatlayıncaya kadar sorgulamama neden olan, boğazımdaki yumruğun, yüzümdeki karartının ve kendiminki dahil yeryüzündeki her suratı jiletle parça parça etme isteğimin ve bunun doğurduğu pişmanlık duygusuyla üzüntünün ruhumda yarattığı koca koca boşlukların sebebi olan bezdirici, tüketici, zihin açıcı, kusturucu, kafa yapıcı, öldürücü, süründürücü eylem ve eylemler bütünü...
  
  ah ergüder abicim. ah canım abicim. sen doğrusunu yapmışsın. sen en doğrusunu yapmışsın. ben de o doğruyu izlemek istiyorum ama kendim yalanım; hayatım yalanlar üzerine kurulu. yalanlarla çevrili dört bir yanım. işe gitmeden nasıl hayatta kalabileceğimi biliyorum ama yalanlar bırakmıyor yakamı. bırakmıyor...
  
  biliyorum... biliyorum bir kaç çeşit sebze tohumu ve bir pilli radyo yeter bana. tohum ve müzik yeter saf ve yeni bir hayat kurmak için. biliyorum ama yapamıyorum.
  
  herkese günaydın.