ennio morricone

• enstrümental müziğin üçüncü bir boyutu varsa, yani gözü kapalı bir dinleyicinin zihninde notaların birleşmesinden oluşan bir görüntüler zinciri vasıtasıyla
  hikaye anlatabiliyorsa, işte onun adı büyük ihtimalle "ennio morricone bestesi"dir.
  
  çünkü; ne zaman the man with the harmonica'yı dinlesem, kardeşimin tehlikede olabileceğini hissediyorum. sanki karşıdan henry fonda geliyor pis pis gülerek. gözlerim yaşarıyor ister istemez^*.
  
  ne zaman investigation of a citizen above suspicion'ı dinlesem, takip ediliyormuş gibi bir hisse kapılıyorum. sinsice duvar kenarlarından, köşelerden süzülüyorum. üstelik şarkının kullanıldığı filmi bile izlemedim.
  
  ne zaman come maddalena'yı dinlesem, bakire maddalena ile sevişiyorum.
  
  clint eastwood'un da söylediği gibi the good, the bad and the ugly'nin müziğini duyduğunda kendini at üstünde hissetmeyen var mı?
  
  hem bu kadar yetenekli olacaksın, hem bu kadar özgün olacaksın, hem bu kadar farklı türlerde eserler vereceksin, hem bu kadar üretken olacaksın, hem... pes!