niwemang

• bahman ghobadi'nin 2006 yapımı filmi. diğer adıyla niwemang. filmdeki kadın karakterlerden birinin adı. kısaca özetlersek, 35 yıl sonra ilk kez konser vermek üzere irak'a davet edilen ünlü kürt sanatçı mamo'nun iran'dan irak'a doğru yol hikayesi. müzik ve yol hikayesi olması ve oyuncular yönünden marooned in iraq ile benzerlikler taşıyor. çocuk ağırlıklı önceki filmlere göre kadın ve kadına baskı önem kazanıyor. 1300 küsür kadın şarkıcının sürgün olarak yaşadığı bir köyden kaçırılan güzel sesli kadın sanatçı kaçak olarak konsere götürülmeye çalışılıyor. sanırım filmin iran’da gösterimi yasaklanmış.
  film içerisindeki dikkat çeken önemli diğer vurgulardan bazıları ölüm, ağıt, tabut ve mezar. diğer filmlerinden farklı olan diğer bir öğe ise gülümseten bir biçimde dağlık yollarda laptop ile internet kullanmaları, e-posta ile haberleşmeleri ve cep telefonu kullanmaları.
  ayrıca ghobadi tüm bölgesel oluşumlara mesajını vermekten çekinmemiş. filmin tümü ve kadınlara baskı yönünden iran hükümeti, irak’taki kaos, sınır tanımaz ve zalimce davranan amerikan askerleri, sınırda karşılaştıkları ve sebepsizce dayak yedikleri türk askerleri nasibini almış. ayrıca tabi izlerken bizimle ilgili noktaları verelim. filmin sonlarına doğru türkiye –irak sınırında 22 plakalı bir türk kamyonu yola devam etmelerine ve enstrümanlarını taşımalarına yardım eder. tabi irak sınırında plakanın 22 (edirne) olması biraz tezat.
  müzikleri gerçekten büyüleyici, ancak müzik üzerine kurulu bir film için çokta ön plana çıkarılmamış gibi geldi. konser hazırlıkları için temelde bağlamanın kullanıldığı sahnelerde bize çok yakın etkileyici melodiler var. filmin başlarında çocuk şarkıcıların akordeon ve tef ile söyledikleri şarkı ile sanki kusturica filmi izliyor gibi hissediyorsunuz.