yüzüklerin efendisi'ni sinemada seyretmek

• çocukluğumda alt komşumuz ihsan abi büyük bir yayın evinde yönetici olarak çalışırdı. dağıtıma çıkan her kitabın en az bir kopyası kendisine verilirdi. o yüzden adamın evi kitap deposu gibiydi. azaltmak için mahallede kitap okumayı seven gençlere balya balya kitap dağıtırdı. fantastik kurgu sevdiğimi bildiği için eline bu türde kitaplar geçerse benim için saklardı. orta okulda elime yüzüklerin efendisi iki kule kitabı geçmişti. sağ olsun ihsan abi tamamlamıştı seriyi. o kadar çok kitap gelirdi ki bazen günlerce kategorilere ayırmasına yardım ederdim. lisedeyken fazla kitapları alır sahaflara satar üç beş sigara parası çıkarırdım.
  
  neyse, bir gün şirketten ihsan abiye yüzüklerin efendisi - yüzük kardeşliği filminin prömeriyerine bilet vermişler. o da bana hediye etti. gösterim gününe değin vakit geçmek bilmedi. üç gece üç farklı film çektim kafamda. ben ne bileyim prömiyer nedir. o zamanlar okuldan sonra teknik serviste çalışıyorum. işten erken çıkıp hafif kirli eski kazağım ve kot pantolonumla dümdüz gittim. girişte güvenlik elimdeki bileti ekstra bir inceledi kılık kıyafetimden ötürü. bayağı da kıl oldum ama her hangi bir sorun çıkarsa filmi izleyemem diye ses edemedim. içeri bir girdim herkes düğüne gelmiş gibi şıkır şıkır.
  
  köyden indim şehire karakteri gibi bistro masalardaki ikramlardan avuçla yedim. görgüsüzce dandik içeceklerin hepsinden birer tane götürdüm. kan şekerim yükseldi, keyfim yerine geldi, salondaki yerim de çok güzel derken yanımda hakkı bulut'un oturduğunu fark etmem ile bütün konsantrasyonum bozuldu. adamın türkücü olduğu dışında pek bir bilgim yok. türkücünün böyle bir filmi izlemesi de enteresan bir durum değil ama nedense takıldım konuya. bu yüzden bir sürü sahneye odaklanamadım. aç karna ucuz salamlı kanepe ve beş liralık şarabın etkisi de büyük ama hakkı bulut ayarlarımı fena bozdu.
  
  genel gösterime girdiğinde arkadaşlarla en az üç kere daha gittik ama bu film aklıma nedense hakkı bulut ile kazındı. filmin ortasında ayağa kalkıp frodo ve hobbitler hakkında bir türkü yakacakmış hissinden bir türlü kurtulamadım.
  
  başımıza ne geldiyse geldi bu yüzükten, urukhailer geliyor yaracak bizi büzükten...