4 entry daha
  • tesadüf olmayacak kadar benzer eylemlerin aynı durumlar karşısında benzer reaksyonlar göstermesi bir ön görü oluşturuyor. o ön görü zamanla iç güdüsel bir haberciye dönüşüyor.
    o insanı daha önce tanıdın. o yoldan o şartlarda daha önce geçtin. öyle hissedip aynı tercihlere meyillendin ve sonuç hiç değişmedi. o sonuç seni bir kısır döngü hatta paradoksa sürükledi. bu döngüden çıkmak bir istisna mı gerektirir? bir mucize mi? yoksa ufacık bir değişim mi? belki de ön göremeyeceğimiz bir farklılık bize iyi gelir.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap