sabri bayraktar

• kendisiyle yıllar yıllar önce konuşma şerefine nail olduğum insandır.
  
  delidir biraz. o zamanlar öyleydi ya da. hatta düştüğü zaman kendisiyle konuşan müşterinin sabri bayraktar olduğunu anlayan müşteri temsilcisinin suratı, far görmüş tavşan gibi olurdu. donar kalırdı zavallım. sonra el ayak titremeye başlardı. mute'a basılıp küfür hazinesinden en nadide küfürler seçilip kullanılırdı. konuşmanın sonunda da kulaklık bir tarafa fırlatılır ve bir kaç saat idari izin alınırdı. hayatı boyunca yeterli sayıda deliyle uğraşmış biri olarak, kendisine nasıl davranacağımı içgüdüsel bir şekilde bildiğim için, benim başıma bela olmamıştır hiçbir zaman. kendisine saygı da duyuyordum garip bir şekilde. artık adam bunu mu anlıyordu nedir, benle konuşurken gayet normal konuşuyordu. muhteşem ötesi isteklerini bildiriyordu yine tabi, büyük bir ciddiyetle kaydediyordum. çok özledim yemin ederim bu adamla konuşmayı. zamanında ''sabri bayraktar ne zaman ararsa ben konuşmak istiyorum.'' diye bir öneride bulunmuştum fakat yöneticiler kabul etmemişti.
  
  - sen şimdi kapat canım, ben yine arayacağım. çıkan arkadaşına da yazık olacak.
  
  demişliği vardır. dağlara taşlara.