48 entry daha
  • jacqueline'nin naifliğine hayran kaldığım dizidir. salt naiflik de değil kadın resmen öğretmen/abla/anne/arkadaş/patron karışımı.

    yöneticilerin genelde höt höt/ egolu olmasına alışmış ben resmen ütopik bir karakter.

    jane'nin meme kanseri olayında bağırıp çağırmasını jane için bir fırsata dönüştürüp ona bir şeyler kazandırmaya çalışması mesela.

    dilerim ilerleyen bölümlerde jac'i sadece kızlara akıl hocalığı eden birisinden fazlası olarak görebiliriz. başkaları için bu kadar naif bir insanın kendine tavrını çok merak ediyorum.

    bu arada richard çok tatlı. tü tüü tüüü allah sahibine bağışlasın.
8 entry daha
hesabın var mı? giriş yap