psycho

• her sahnesiyle, izleyicilerin kalp atışlarının kontrolünü ele geçirmesini bilen, nadir filmlerden birisidir. norman bates'in, marion crane'i öldürdükten sonra, odadaki eşyaları topladığı ve banyoyu kanlardan temizlediği sahne, benim için filmin en unutulmaz sahnesiydi. (buna benzer kan temizleme sahnesi, blood simpleda da vardı.) eğer, gerilim sineması kendine bir başyapıt arıyorsa, bu başyapıt'ın ismi, kesinlikle psycho olmalıdır.
  
  unutulmaz filmin unutulmaz son sahnesindeki unutulmaz son sözleri;
  
  bir annenin, kendi oğlunu kınayan açıklamalar yapması her zaman üzücüdür. ama onları cinayeti benim işlediğime inandıramadım. şimdi onu götürecekler, tıpkı yıllar önce olduğu gibi. her zaman kötü bir çocuktu ve sonunda sanki o içi doldurulmuş kuşlar gibi oturup etrafa bakmaktan başka bir şey yapıyormuşum gibi, o kızları ve o adamı benim öldürdüğümü söyledi. parmağımı bile oynatamadığımı biliyorlar. benden şüphelenmemeleri için sessizce burada oturacağım. muhtemelen beni izliyorlardır. izlesinler. nasıl bir insan olduğumu görsünler. bir sineğe bile zarar veremem. umarım izliyorlardır. görecekler. görüp anlayacaklar ve, "neden, bir sineğe bile zarar veremezdi?" diyecekler.