hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

• yıllar evvel (yaklaşık 8-9 sene oluyor) iş dönüşü atm'ye uğramıştım.biraz para çekmem gerekliydi.atm önüne geldim.önümde iki kişi var.dede torun muhtemelen.dede 70li yaşlarda torun 10-11 yaşlarında bir kız çocuğu.
  
  atm bu.hızlı hızlı para gönderme ,para çekme yeri.baktım baya baya oyalanıyorlar.sonra sonra anladım işlemi yapamıyorlar ya da bilmiyorlar.
  
  -amcaaa!! sorun mu var?
  
  dedim gevşek gevşek.
  
  +yeğenim askere para yatıracağız beceremiyoruz.
  
  dedi.
  
  -dur amca ben halledeyim,
  
  dedim yanlarına yanaştım.
  
  çocuk,ben,dede atm'nin başındayız.
  
  -ver amca kartı,söyle hesap numarasını vs….
  
  -kaç para amca? dedim…
  
  +10 lira
  
  dedi adam.
  
  hayatımda garibanlık yüzünden böyle yutkunduğumu hatırlamıyorum.
  
  on liraya muhtemelen o zamanlar 2 paket filan sigara alınıyor. ya da üç ne bileyim.paranın o zamanki değerini hatırlamıyorum ancak hatırladığım bir şey var, çok bozulmuştum bu duruma.
  
  -tamam
  
  dedim girdim bilgileri, ileri falan filan geçtim para yatırma kısmına,
  
  -ver amca parayı dedim,
  
  adam çıkardı verdi iki beşlikten oluşan on lirayı.
  
  hayatımdaki en “hiçbir şeye yetmeyecek” on lirayı o akşam orda gördüm.on liranın en “yetmeyecek hali”. atm'nin alamayacağı kadar eski,kırışmış iki adet beşlik…
  
  beşlikleri tümlüyor gibi yaparak temiz bir on lira çıkardım çaktırmadan,rencide etmeyecek kadar parayı çaktırmadan ilave ederek askere yolladım.
  
  diliyorum o asker çok büyük yerlerdedir,dilerim o güzel çocuk çok iyi okullarda rahat rahat okuyordur,dilerim o amca hala sağlıklı ve mutludur.