178 entry daha
  • işini hakkıyla yapmaya çalışan ve kendini daima geliştiren öğretmen dostlarımı tenzih ederim. fakat genel itibariyle öğretmenlerin büyük çoğunluğu kendini geliştirmekle asla ilgilenmeyen, tüm gününü faydasız bir yığın şeyle dolduran ve müfredatta belirtilenin ötesine geçmeyi bırak, bağlı müfredatını bile tam olarak idrak edemeyen içi boş bir kalabalık haline gelmiş durumda.

    örnek vermek gerekirse bir tarih öğretmeni arkadaşım, kıbrıs’tan araba ile istanbul’a kaç saatte gelebileceğini sormuştu. bir tarih öğretmeni için, edebiyat ve coğrafya bilmesi zorunlu olan alanlardandır. bakın bilmesi iyi olur demiyorum, bilmesi zorunlu alanlardır diyorum. şimdi daha harita bilgisi bile olmayan bir sığır, devletten her ay 8-10 k söğüşlemek dışında ne yapabilir, körpecik zihinlere ne verebilir? hangi idealleri aşılayabilir? adamın daha kendine hayrı yok, senin evladına ne öğretecek?

    algoritma bilmeyen matematikçi, cümlenin öğelerini tam olarak ayırmayı bilmediğini kahkahalarla itiraf eden edebiyatçı ve göt göbek bağlamış bedenci başta olmak üzere yaptığı mesleğe resmen hakaret eden en az 10 kadar öğretmen arkadaşım var. eğer işini hakkıyla yapmayacaklarsa o konuyla alakalı kısmi bilgi birikimine sahip sözleşmeli öğretmenleri de kadroya alsınlar abi, nasıl olsa ikisi de alanına tam olarak hakim değil. en azından gariban kazansın.

    bence öğretmenlik bölümleri topyekun kaldırılmalı ve yalnızca alanında uzmanlaşmış kişiler aldıkları formasyon eğitimi sonrasında okullarda eğitim vermeli. ki yanlış anlaşılma olmasın, alanında uzmanlaşmıştan kastım sınavlarına bir hafta kala slayt ezberleyerek “ben üniversite mezunuyuaam” diye geçinen boşlardan bahsetmiyorum, bildiğin ciddi ciddi doktorasını tamamlamış, belirli bir meslek etiğini idrak etmiş üst düzey kişilerden bahsediyorum. ayrıca eğitimde kesinlikle zorlaştırılmalı ve bir seviye atlamak bu kadar acınası kolaylıkta olmamalı. zira herkes üniversite mezunu olmak zorunda değil.

    unutmayın ki bir toplumun inşasında rol oynayan en temel meslek gruplarından biridir öğretmenlik. bu kadar kutsal bir mesleğin bir takım avanelerin elinde mahvolması sonucunda bu denli basitleşmesi ve maaşsal karşılığının düşmesi çok üzücü bir durum. fakat anadolu’nun ücra köşelerinde slayt ezberleye ezberleye sınıf atlayıp, amca-dayı torpiliyle öğretmen olmayı başarabilmiş bir takım cahillerin diğer memurları eleştirmesi ve gözü dönmüşçesine isteklerde bulunmaları sadece komik.
41 entry daha
hesabın var mı? giriş yap