the caretaker

• yazarı her ne kadar ''ben kimseden etkilenmem arkadaş,olsa olsa kendimden etkilenirim'' demiş olsa da,üzerindeki beckett etkisi bariz olan bir harold pinter klasiği.waiting for godot'yu okumadan the caretaker'a balıklama atlayanların boş bakışlarla şaşkınlıktan şaşkınlığa sürüklendiği gözlenirken,yumurtanın ipana ile fırçalanmış ve waiting for godot'yu bünyeye önceden göndermiş olan tarafının oyunu daha bir hazmettiği daha bir benimsediği gözlemlenmiştir.ayrıca tamamen de ''amaaan absürd drama'',ya da ''amaan varoluşçuluk''falan diye de etiketleyip bi kenara koymamak lazım.hayatın tam da içinde bi oyundur kendisi.son olarak hangimiz bir davies,bir aston ya da bir mick değiliz ki diyerek klişelerin de allahını kullanıyorum adeta bir hıncal uluç tavrıyla.