amnesiac

• thom yorke ok computer'ın başarısının ardından o her yerde dillendirilen "dünyanın sevdiği grup" imajından ötürü belki de kendilerini tekrar etmekten yana değildi ve kendi tabiriyle biraz da yaşadığı özgüven eksikliğinden dolayı başka bir yerden yeniden başlamak gerektiğini düşünmeye niyetlenmişken, bu başlangıç aynı zaman aralıklarında kaydedilmeye başlanan kid a ve amnesiac'ın ortaya çıkacağının da habercisiydi aslında.
  
  amnesiac kid a'nin başarısının ham yapıldığı albüm ve daha da önemlisi bana kalırsa bu albüm kid a ile birlikte popüler kültürün de bir nevi ayaklanması. döneminin yaşayan müziklerini, adaları modaları kaçırmış bir gruptan hiç beklenmedik -elektronik tatta- yeni bir şeyler duymak kimi radiohead sevenlere göre şaşırtıcı -mesela ben o dönemler bu elektronik tadı pek yapmacık, soğuk ve duygusuz bulanlardandım- ve daha önemlisi şaşırtıcılığının yanında radiohead'in bir bütün olarak ele alındığında kendine olan güveninin de ispatıydı. kid a ile atılmış cesur adım amnesiac ile kalıcı bir hale geldi. ve bizler anladık ki; bu adamlar ne yaparlarsa yapsınlar, eyvallah der bağrımıza basarız, onları sever sayarız.
  
  "rock temelde enerjidir, öyle değil mi? o enerji hayat tarzı ne olursa olsun, herkesle bağ kurmaktır. iyi müzik sevişmek gibi bir şeydir. hep öyle olmuştur. klasik müzik bile. insanların görüntüsünün önemi yoktur; ya iyi sekstir ya da değildir. ve herkes iyi sevişmeye muktedirdir. mesele iyi yada kötü müziktir, öyle değil mi? arası yoktur." ^*