easy virtue

• 1922'de dönemin altın çocuğu noel coward tarafından yazılan müzikal komedi. 1928'de çiçeği burnunda taze yönetmen alfred hitchcock oyunu filme çeker, fakat sessizdir, filmin ruhunu oluşturan müzikler yoktur. dönemin o nefis renklerinden yoksundur. daha da fenası talihsiz larita'nın trajedisi olarak çekilmiştir ve bu yanıyla bile oyunun orijinalinden farklıdır. dolayısıyla pek beğenilen bir film değil. hitchcock da dahil. otobiyografisine bile koymuyor filmi.
  2008'de tekrar uyarlanan film bu kez çok başarılı, çok eğlenceli, tatlı-ekşi detaylarla dolu.
  
  --- spoiler ---
  film boyunca hadiseler tilki avı - evdeki yabancı temalarının paralel ekseninde dönüyor. bir kere gaddar avcı kristin scott thomas'tan gözünüzü alamıyorsunuz, olağanüstü oynuyor. kafesteki tilkiyi oynayan jessica biel bütün görkemine rağmen bize çok yakın geliyor, üstelik selma güneri'ye benziyor. tilkiyi kafese sokan, sonra da olanca saflığıyla kafesini açıp avcılara sunan genç ben barnes umut vadediyor. colin firth ise muhtemelen hayatının en karizmatik dönemini yaşıyor, mr darcy ile kapışacak kadar. filmin sonuna doğru, ev halkı larita'ya doğru iştahla harekete geçtiğinde "the pack's closing" (köpek sürüsü etrafını sarıyor) diyerek hem finale, hem de kendi duruşuna şık bir gönderme yapıyor.
  --- spoiler ---
  
  bütün hepsi bir tarafa, son yılların en başarılı film müziği de yine bu filme ait. mesela caz dönemini bütün heyecanıyla yaşayan noel coward'ın mad about the boy, a room with a view şarkıları. mesela sex bomb ve carwash'un '20lere uyarlanmış enfes halleri. marius de vries'ın başarılı müzik yönetmenliğinde, oyuncuların the easy virtue orchestra adı ile şarkıları film boyunca kendilerinin söylemeleri. velhasıl çok güzel bir film. eye of the beholder gibi bir felaketi de çekebilen stephan elliott artık takip edilmesi gereken yönetmenler arasına girmiş bulunuyor şahsi kanaatime göre.