dokuz ışık

• 1965 yılında ckmp genel başkanı olan alparslan türkeş’in 25 kasım 1967’de 8. büyük kongre’de milli doktrin adı ile parti programına dahil ettiği ilkeler.
  
  milliyetçilik, ülkücülük, ahlakçılık, toplumculuk, ilimcilik, hürriyetçilik, köycülük, gelişmecilik, endüstricilik ve teknikçilik şeklinde sıralanan ilkeler 1965 yılında 16 sayfalık bir broşür ile tanımlanmışlardı. ilerleyen yıllarda geliştirilen doktrin 672 sayfalık bir kitap halini aldı.
  
  alparslan türkeş, 1967’de ckmp’nin 8. büyük kongresinde dokuz ışık’ı şöyle anlatıyordu:
  
  “bizim inancımıza göre yabancı memleketlerin şartları altında meydana getirilmiş bulunan yabancı doktrinler ve yönetim sistemleri taklit edilerek türkiye’nin kalkındırılması sağlanamaz. ne kapitalizm ve liberalizm ne de komünizm türkiye için yararlı olamaz. türkiye’yi kalkındıracak ve yararlı olacak görüş, ancak türk milletinin özelliklerine uygun, müslüman türk realitesini göz önünde bulunduran ve modern ilim ve tekniği yol gösterici kabul eden milli bir doktrin türkiye’yi ulaşmak istediğimiz kudretli, ileri, büyük türkiye’ye kavuşturabilir.
  
  bunun kısaca formülü, türk emek potansiyelinin, milli üretim faktörlerine rasyonel bir şekilde bağlanarak, devletin vatandaşlara istihsal yolları açarak bütün tedbirleri alması ve kolaylıklar temin etmesi ve milli gelirin artmasında kendisine düşen esas rolü oynamasıdır.
  işte biz ckmp olarak böyle bir milli doktrinin sahibi bulunduğumuzu iddia eden siyasi bir teşekkülüz. milli doktrinimizin adı ‘dokuz işık’ doktrinidir. bu görüş dokuz ana ilkeye dayanmaktadır. bu ilkeler sırası ile şunlardır:
  
  milliyetçilik: her şey türk milleti için, türk milletiyle beraber ve türk milletine göre sözleri ile özetlenebilecek, türk milletine bağlılık, sevgi ve türkiye devleti’ne sadakat ve hizmettir.
  ülkücülük: türk milletinin en ileri, en medeni en kudretli varlık haline getirme ülküsüdür.
  ahlakçılık: türk milletinin ruhuna, geleneklerine uygun ve yüksek varlığını korumayı ve geliştirmeyi öngören esaslara dayanır.
  ilimcilik: olayları ve varlığı önyargılardan ve art düşüncelerden sıyrılarak ilim mantalitesiyle incelemek ve girişilecek her çeşit faaliyette ilmi önder yapma prensibi.
  toplumculuk: her çeşit faaliyetin toplumun yararına olacak şekilde yürütülmesi görüşüdür. (...)
  köycülük: köyleri tarım kentleri halinde birleştirerek kalkındırmayı öngörür. (...)
  hürriyetçilik ve şahsiyetçilik: birleşmiş milletler anayasasında yazılı bütün hürriyetlerin sağlanmasını gaye edinmiştir. insanların şahsiyet olarak geliştirilmesini, toplumun kalkındırılması için yararlı bir yol kabul eder.
  gelişmecilik: insanlar ve medeniyetler daima daha iyiyi, daha güzeli, daha mükemmeli istemek ve aramakla gelişir. elde edilen ile yetinmemek ve daima daha ilerisini istemek ve bunun elde etmek için gayret göstermek şuurudur. (...)
  endüstri ve teknikçilik: türk milletinin kalkınması için acele sanayileşmesi lazımdır.
  
  işte bizim milli doktrinimiz olan dokuz işık görüşümüzün esasları bunlardır.”
  
  iddialara göre dokuz ışık, türkeş’in 27 mayıs sonrasında hindistan’da müşavir olarak görev yaptığı sırada özellikle nehru’nun liderliğindeki kongre partisi’nin savunduğu ilkelerden esinlenerek hazırlanmıştı.
  bir diğer iddia da 1963 yılında fernov tarafından kaleme alınan dokuz ilke isimli çalışma ile türkeş’in dokuz ışık’ının benzeştiği yolundadır.